Ετικέτες
- ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ-ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ
- ΑΠΩ ΑΝΑΤΟΛΗ
- ΑΦΡΙΚΗ
- ΒΑΛΚΑΝΙΑ
- ΔΙΕΘΝΗ
- Δίκτυο Σπάρτακος
- ΕΕ
- ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ
- ΕΝΕΡΓΕΙΑ
- ΕΝΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ
- ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΙ
- ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ
- ΗΠΑ
- ΘΗΤΕΙΑ-ΑΝΤΙΡΡΗΣΙΕΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ
- ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ
- ΙΣΡΑΗΛ-ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
- ΙΣΤΟΡΙΑ
- ΚΑΤΑΣΚΟΠΕΙΑ
- ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ-ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ
- ΚΟΙΝΩΝΙΑ
- ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ
- ΚΟΥΡΔΙΚΟ
- ΚΥΠΡΟΣ
- ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΗ
- ΛΕΣΧΕΣ ΕΦΕΔΡΩΝ
- ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
- ΜΜΕ
- ΝΑΤΟ
- ΝΕΟΣΥΛΛΕΚΤΟΙ
- ΞΕΝΟΙ-ΜΙΣΘΟΦΟΡΙΚΟΙ ΣΤΡΑΤΟΙ
- ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ-ΕΡΓΑΤΙΚΑ
- ΠΟΛΙΤΙΚΗ
- ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ-ΤΕΧΝΕΣ-ΒΙΒΛΙΟ
- ΠΥΡΗΝΙΚΑ-ΑΠΕΜΠΛΟΥΤΙΣΜΕΝΟ ΟΥΡΑΝΙΟ-ΧΗΜΙΚΑ
- ΡΩΣΙΑ-Κοινοπολιτεία Ανεξάρτητων Κρατών
- ΣΤΡΑΤΟΣ
- ΤΟΥΡΚΙΑ
- ΤΟΥΡΚΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ
- EE
- MME
Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2011
ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΟΙ ΑΙΓΥΠΤΙΟΙ
ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ Η ΤΥΧΗ ΤΟΥ ΜΟΥΜΠΑΡΑΚ
ΝΕΟ ΚΥΜΑ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ
ΕΥΦΟΡΙΑ, ΑΙΜΑ, ΧΑΟΣ
ΜΟΥΜΠΑΡΑΚ: ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΑΤΕ ΤΗΝ ΤΑΞΗ
ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΜΕΤΡΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΟΥΜΠΑΡΑΚ
ΟΜΠΑΜΑ-ΕΡΝΤΟΓΑΝ: ΝΟΜΙΜΑ ΟΣΑ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΝ ΟΙ ΑΙΓΥΠΤΙΟΙ
ΟΙ ΗΠΑ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ
ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: ΚΑΜΙΑ ΑΓΟΡΑ ΟΠΛΩΝ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ 2011
ΓΡΙΦΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΓΚΡΕΣΟ ΟΙ ΑΜΥΝΤΙΚΕΣ ΔΑΠΑΝΕΣ
Πριν από καμιά δεκαριά μέρες γιορτάσαμε την επέτειο του πανηγυρικού της ορκωμοσίας του Τζον Κέννεντι το 1961. Πυρήνας της ομιλίας ήταν η ηχηρή εκείνη έκκληση: «Πληρώστε οποιοδήποτε αντίτιμο, ανεχθείτε όλα τα βάρη, για την ασφάλεια του έθνους». Ακόμη καλύτερη οδηγία, όμως, σε σχέση με τα διλήμματα που αντιμετωπίζουμε σήμερα είναι ο αποχαιρετιστήριος λόγος του προέδρου Αϊζενχάουερ, που εκφωνήθηκε τρεις ημέρες πριν από του προέδρου Κένεντι, και η δική του έκκληση για «συγκράτηση του στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος».
ΤΟ ΝΑΤΟ ΚΑΛΥΠΤΕ ΤΗΝ ΚΟΣΟΒΑΡΙΚΗ ΜΑΦΙΑ
ΤΙ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΧΤΥΠΗΜΑ
ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ
Πηγή: tanea.gr
Οι απαιτήσεις της Νέας Φλαµανδικής Συµµαχίας (NVA), του αυτονοµιστικού κόµµατος του Μπαρτ Ντε Βέφερ που ήρθε πρώτο σε ψήφους στη Φλάνδρα, µπλοκάρουν κάθε πρόοδο. Ο κ. Ντε Βέφερ αρνείται κάθε συζήτηση. Αντιτίθεται ακόµη και στη διαπραγµάτευση των επτά κοµµάτων, ταοποία, είναι αλήθεια, δεν έχουν πραγµατικά µιλήσει µεταξύ τους εδώ και τέσσερις µήνες.
ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ
ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΑΠΟΣΧΙΣΗΣ ΨΗΦΙΣΑΝ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΟΥ ΝΟΤΙΟΥ ΣΟΥΔΑΝ
ΣΟΥΗΔΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΓΙΑ ΑΔΙΚΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΡΟΜΑ
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΑΤΩΜΕΝΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
ΣΤΟΥΣ 100 ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ, ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΟΙ ΤΡΑΥΜΑΤΙΕΣ
tanea.gr
Παρά το γεγονός ότι απο τις 4 το απόγευμα έχει τεθεί σε ισχύ απαγόρευση κυκλοφορίας στο Κάιρο, χιλιάδες διαδηλωτές εξακολουθούν και βρίσκονται στους δρόμους.
Την ίδια στιγμή τουλάχιστον δύο μαχητικά αεροσκάφη εκτελούν χαμηλές πτήσεις πάνω από το Κάιρο ενώ πάνω από το συγκεντρωμένο πλήθος στην πλατεία Ταχρίρ πέταξαν δύο στρατιωτικά ελικόπτερα.
η ηρεμία» στη χώρα που επί έξι ημέρες ζεί την εξέγερση των πολιτών κατά του
καθεστώτος του.
Στη διάρκεια πολύωρης συνάντησής του με το νέο πρωθυπουργό και την παρουσία
του επίσης διορισμένου αντιπροέδρου της χώρας, Ομαρ Σουλεϊμάν, ο κ. Μουμπάρακ
καθόρισε τις προτεραιότητες της νέας κυβέρνησης αρχίζοντας «από την
αναγκαιότητα της αποκατάστασης της ηρεμίας και της σταθερότητας». Ο κ. Μουμπάρακ κάλεσε επίσης τη νέα κυβέρνηση να προχωρήσει σε πολιτικές μεταρρυθμίσεις.
Στο μεταξύ, ο αντιπολιτευόμενος ηγέτης και τιμηθείς με Νόμπελ Ειρήνης Μοχάμεντ Ελ-Μπαραντέι ενώθηκε σήμερα το απόγευμα με τους διαδηλωτές στην πλατεία Ταχρίρ.
Απευθυνόμενος στο πλήθος φώναξε ότι η εξέγερση κατά του καθεστώτος δεν μπορεί να σταματήσει.
«Πήρατε πίσω τα δικαιώματά σας και αυτό που αρχίσαμε δεν γυρίζει πίσω. Έχουμε ένα βασικό αίτημα, το τέλος του καθεστώτος κα την αρχή μίας νέας εποχής, μία νέα Αίγυπτο» δήλωσε σε σε πλήθη Αιγυπτίων που ζητωκραύγαζαν.
«Υποκλίνομαι στο λαό της Αιγύπτου με σεβασμό. Σας ζητώ υπομονή, η αλλαγή έρχεται τις επόμενες ημέρες» συνέχισε ο Μοχμάντ Ελ-Μπαραντέι.
Μιλώντας νωρίτερα στο CNN, δήλωσε ότι ο Χόσνι Μουμπάρακ «πρέπει να φύγει σήμερα [...] και να ακολουθήσει μία ομαλή μετάβαση, μία κυβέρνηση εθνικής ενότητας» που θα εγγυηθεί τη διεξαγωγή δίκαιων και ελεύθερων εκλογών.
Ο ίδιος υπογράμμισε, επίσης, πως η αμερικανική πολιτική στην Αίγυπτο «χάνει την αξοπιστία της».
Σε όλο το Κάιρο σχηματίζονται ομάδες ένοπλων πολιτών για να «οχυρωθούν» απέναντι στα κρούσματα λεηλασιών που συμβάλλουν στην αίσθηση της ανομίας
Τουλάχιστον 100 νεκροί και 2.000 τραυματίες είναι ο μέχρι τώρα απολογισμός της εξέγερσης του λαού της Αιγύπτου και της βίαιης καταστολής της από την αστυνομία.
Ο αιγύπτιος απερχόμενος υπουργός Εσωτερικών, Χαμπίμπ αλ Αντλι διέταξε σήμερα την αστυνομία της χώρας να ξαναπάρει τις θέσεις της από Δευτέρα στους δρόμους του Καϊρου και των άλλων μεγάλων πόλεων.
Από το βράδυ της Παρασκευής οπότε και εντάθηκαν οι αιματηρές συγκρούσεις και οι διαδηλώσεις των πολιτών η αστυνομία αποσύρθηκε και την εντολή διατήρησης της τάξης ανέλαβε ο στρατός.
Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες ωστόσο αναφέρουν ότι η αστυνομία θα έχει κανονικά τον έλεγχο της κυκλοφορίας, της αποτροπής εγκλημάτων και άλλων έλέγχων της αρμοδιότητάς της αλλά δεν θα ασχοληθεί με τις διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες των πολιτών κατά του καθεστώτος.
Στο μεταξύ από το ίδιο υπουργείο ανακοινώθηκε ότι η απαγόρευση της κυκλοφορίας
θα επεκταθεί μέχρι και τη Δευτέρα σε τρείς μεγάλες πόλεις της Αιγύπτου, περιλαμβανόμενου και του Κάιρου.
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΜΠΙΣΤΩΝ ΤΟΥ ΜΟΥΜΠΑΡΑΚ
tanea.gr
Ο 74χρονος Σουλεϊμάν είναι «εγκέφαλος» των συστηματικών διώξεων της αντιπολίτευσης, ισλαμιστικής και μη, αλλά και επικεφαλής των μυστικών συνομιλιών με τους Παλαιστινίους και το Ισραήλ, και βέβαια έμπιστος της Ουάσιγκτον. Είναι επίσης βετεράνος των πολέμων του 1967 και του 1973, και – το κυριότερο θεωρείται πως διαθέτει την υποστήριξη της στρατιωτικής ηγεσίας.
Την πρωθυπουργία θα αναλάβει ο πρώην πτέραρχος Αχμαντ Σαφίκ, ο οποίος μέχρι χτες το πρωί ήταν υπουργός πολιτικής αεροπορίας.
Την ίδια ώρα, με αμείωτη ένταση μαίνονται οι ταραχές στο Κάιρο και σε κεντρικές πόλεις της Αιγύπτου αφού οι πολίτες, αψηφώντας την απαγόρευση της κυκλοφορίας και την παρουσία τεθωρακισμένων οχημάτων, διαμαρτύρονται ενάντια του καθεστώτος του Μουμπάρακ. Παρά τα μέτρα, οι πλατείες στις πόλεις τις Αιγύπτου είναι κατάμεστες από κόσμο, ενώ οι στρατιωτικές δυνάμεις που βρίσκονται στους δρόμους δεν ασκούν βία, παρά την απαγόρευση της κυκλοφορίας.
Προχθές το βράδυ ο κ. Μουμπάρακ, στην πρώτη του ομιλία προς το έθνος μετά το ξέσπασμα των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων, κάλεσε να υπάρξει ηρεμία και υποσχέθηκε σημαντικές μεταρρυθμίσεις. Ο πρόεδρος της Αιγύπτου, στο πρώτο του τηλεοπτικό διάγγελμα μετά το ξέσπασμα των ταραχών, ξεκαθάρισε ότι δεν παραιτείται και αρκέστηκε να ανακοινώσει μεταρρυθμίσεις υπό νέο κυβερνητικό σχήμα. Ο Χ.Μουμπάρακ αποφάσισε μάλιστα, για πρώτη φορά στις τρεις δεκαετίες που είναι στην προεδρία, να ορίσει αντιπρόεδρο. Τη θέση θα αναλάβει ο στενός συνεργάτης του και επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών Ομάρ Σουλεϊμάν, ο οποιός ορκίστηκε αυθημερόν.
Η νέα κυβέρνηση αναμένεται να ανακοινωθεί σήμερα, καθώς τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου υπέβαλαν τις παραιτήσεις τους στη διάρκεια έκτακτης σύσκεψης.
Από το κυβερνών κόμμα παραιτήθηκε επίσης ο επιχειρηματίας Αχμέντ Εζ, στόχος της κριτικής των διαδηλωτών που θεωρούν το όνομά του συνώνυμο της διαφθοράς. Στις πορείες υπήρχαν πλακάτ με το πρόσωπό του «διαγεγραμμένο» ενώ οργισμένοι διαδηλωτές επιτέθηκαν στα κεντρικά γραφεία μίας από τις εταιρείες του.
Στο κείμενό του Μουμπάρακ αναφέρεται μεταξύ άλλων:
«Λυπάμαι για τους τραυματισμούς και τις απώλειες των διαδηλώσεων. Αυτές οι διαδηλώσεις δε θα λάμβαναν χώρα αν δεν υπήρχαν οι βασικές ανθρώπινες ελευθερίες. Με επηρεάζει πάντα ο πόνος του αιγυπτιακού λαού όμως η αλλαγή δε μπορεί να επιτευχθεί μέσα από το χάος αλλά μόνο μέσω διαλόγου. Είμαι στο πλευρό των φτωχών ανθρώπων και θα συνεχίσω να το κάνω. Καλώ άνδρες και γυναίκες να υπερασπιστούν το καλό του αιγυπτιακού λαού.
»Η πορεία προς την αλλαγή δεν έχει επιστροφή και γι αυτό θα συνεχίσουμε. Θα συνεχίσω να δίνω έμφαση σε νέα βήματα και περισσότερη δημοκρατία. Θα ξεπεράσουμε τις λεηλασίες που μπορεί να πρόκειται και σκευωρίες εναντίον της Αιγύπτου. Θα μειώσουμε την ανεργία και θα ενισχύσουμε την περίθαλψη και την εκπαίδευση. Καλώ τους νέους μας και όλους του Αιγυπτίους πολίτες ανεξαιρέτως να εργαστούν για το κοινό καλό του λαού. »Οι τελευταίες ημέρες οδήγησαν την πλειονότητα των ανθρώπων σε φόβο για την Αίγυπτο.Ζήτησα από την κυβέρνηση να παραιτηθεί σήμερα και θα ορίσω νέα κυβέρνηση αύριο, ενώ θα τους δώσω σαφείς εντολές: Περισσότερη δημοκρατία, περισσότερη ελευθερία, λιγότερη ανεργία. Θα προστατέψω την Αίγυπτο. Πήρα όρκο να προστατέψω την Αίγυπτο και όλους. Ο Θεός να μας λυπηθεί».
Σύμφωνα με πληροφορίες, μέρος των διαδηλωτών δεν πείθεται από το λόγο του Μουμπάρακ και κατευθύνεται προς το υπουργείο Πληροφοριών. Το πρακτορείο Reuters υποστηρίζει ότι το διάγγελμα του προέδρου ήταν μαγνητοσκοπημένο.
Την ίδια στιγμή πάντως, οι υπηρεσίες κινητής τηλεφωνίας άρχισαν να αποκαθίστανται τουλάχιστον στο Κάιρο, ενώ συνεχίζονται οι διαδηλώσεις κατά του Χόσνι Μουμπάρακ. Εκτός λειτουργίας εξακολουθεί να είναι το σύστημα αποστολής/λήψης μηνυμάτων κειμένου. Σύμφωνα με όσα μεταδίδουν οι ξένοι ανταποκριτές, στη χώρα εξακολουθεί να ισχύει το «μπλόκο» στη χρήση του Διαδικτύου.
«Ανησυχούμε ότι οι υπηρεσίες επικοινωνιών, συμπεριλαμβανομένου του Διαδικτύου, των κοινωνικών μέσων, ακόμα και αυτού του μηνύματος, μπλοκάρονται στην Αίγυπτο» γράφει στο Twitter ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Π.Κρόουλι.
Μέχρι την ηλεκτρονική συσκότιση της Παρασκευής, οι έμπειροι χρήστες του Διαδικτύου στην Αίγυπτο μπορούσαν να παρακάμψουν το μπλόκο μέσω υπολογιστών proxy, οι οποίοι δρομολογούν ανώνυμα τη διαδικτυακή κίνηση μέσω άλλων χωρών.
Όταν όμως δεν υπάρχει καθόλου Διαδίκτυο, αυτό είναι αδύνατο.
Τουλάχιστον 35 νεκροί και χιλιάδες τραυματίες
Στο Κάιρο, χιλιάδες διαδηλωτές προσπάθησαν να εισβάλουν στο υπουργείο Εξωτερικών και στο κτίριο της κρατικής τηλεόρασης, στους δρόμους του κέντρου- κοντά στο κοινοβούλιο και σε άλλα κυβερνητικά κτίρια- ακούστηκαν πυρά, ενώ μονάδες του στρατού ενίσχυσαν την αστυνομία. Τουλάχιστον 35 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί και 2.250 έχουν τραυματιστεί. Κυβερνητικές πηγές ωστόσο, αναφέρουν πως ο αριθμός των νεκρών αναμένεται να αυξηθεί σημαντικά, αφού ακόμη δεν έχουν ακριβή πληροφόρηση από άλλες, απομακρυσμένες περιοχές της χώρας, προσθέτοντας πως από τις βίαιες διαδηλώσεις των τελευταίων ημερών, τραυματίστηκαν επίσης 750 αστυνομικοί και πάνω από 1500 πολίτες.
Το πρακτορείο Reuters όμως, σύμφωνα με τις πηγές του, ανεβάζει τους νεκρούς σε 74, ενώ όπως μεταδίδει το τηλεοπτικό δίκτυο Αλ Τζαζίρα, ο ανταποκριτής του στην Αλεξάνδρεια είδε πάνω από 20 πτώματα σε κεντρικά σημεία της αιγυπτιακής πόλης.
Αν και αρχικά η παρουσία των στρατιωτικών οχημάτων στο κέντρο του Καίρου προκάλεσε την ικανοποίηση των διαδηλωτών που νωρίτερα είχαν καλέσει το στρατό, καταγγέλοντας τη βία των αστυνομικών δυνάμεων, σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες ο στρατός, τουλάχιστον σε μία περίπτωση, άνοιξε πυρ αφού πρώτα διαδηλωτές σκαρφάλωσαν σε άρματα μάχης.
ΟΙ ΔΕΚΑ ΠΛΗΓΕΣ ΤΟΥ ΦΑΡΑΩ ΜΟΥΜΠΑΡΑΚ
και να μη θεωρεί τον λαό απειλή». Χρονιά προεδρικών εκλογών είναι η εφετινή, χωρίς ο Μουμπάρακ να έχει ξεκαθαρίσει αν θα είναι ξανά υποψήφιος, χωρίς να έχει υποδείξει διάδοχο. Η λαϊκή εξέγερση εκρήγνυται σε αυτό το ρευστό πολιτικό σκηνικό. Μοιάζει με αυτόματη
αντίδραση στα όσα δραματικά προηγήθηκαν στη γειτονική Τυνησία. Είναι όμως κάτι πολύ περισσότερο: ένδειξη ότι για πρώτη φορά ένα κατεξοχήν φιλοδυτικό αραβικό καθεστώς που βασίζεται στην πάταξη των συνταγματικών ελευθεριών ίσως να έχει «ημερομηνία λήξης».
Το «αγαπημένο παιδί» της Ουάσιγκτον στη Μέση Ανατολή, ο «εγγυητής» της σταθερότητας στην περιοχή, ο σιδηρός ηγέτης που επανεκλέγεται πρόεδρος κάθε έξι χρόνια με βία και νοθεία με την ίδια ευκολία που διορίζει τον κηπουρό του, περνάει δύσκολες ώρες. Βγάζει τα τανκς στους δρόμους, κηρύσσει στρατιωτικό νόμο, «μπλοκάρει» το Facebook και τα κινητά τηλέφωνα, επιλέγει την αιματοχυσία.
Ποτέ άλλοτε μετά τη δεκαετία του ΄50 η ήρεμη δύναμη- όπως αυτοπροσδιορίζεται η Αίγυπτος- δεν παρουσίαζε την εικόνα τόσο άναρχης χώρας. Ο σπασμωδικός και βίαιος τρόπος που αντέδρασε το καθεστώς στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας δείχνει ότι δεν τις περίμενε.
Η λαϊκή οργή φουντώνει με αφορμή την οικονομική κρίση σε μια χώρα στην οποία σχεδόν τα δύο τρίτα του πληθυσμού είναι κάτω των 30 ετών. Οι απανωτές αυξήσεις των τιμών στα τρόφιμα και το μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού που ζει στη φτώχεια δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα.
Ο στρατιωτικός νόμος, που ισχύει στη χώρα από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε την εξουσία ο Μουμπάρακ, τον βοηθάει να κρατάει τις εντάσεις υπό έλεγχο. Η εκτεταμένη διαφθορά και η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, φαινόμενα τα οποία πιστοποιούν οργανώσεις όπως η Διεθνής Διαφάνεια και η Διεθνής Αμνηστία, δικαιώνουν όσους φωνάζουν ότι ήρθε η ώρα για αλλαγή στην κορυφή της ηγεσίας και εύχονται να δουν, επιτέλους, ένα δημοκρατικό αραβικό κράτος.
Σε αυτό το θέμα ο Μουμπάρακ παίζει τον ρόλο της Σφίγγας. Δεν έχει ξεκαθαρίσει αν από τον Σεπτέμβριο και μετά, όταν λήξει η σημερινή- πέμπτη κατά σειρά- θητεία του, θα παραμείνει στην εξουσία για άλλα έξι χρόνια. Εχει δύο γιους. Ο μεγάλος, ο χρηματιστής Αλάα, δεν ενδιαφέρεται για την πολιτική αλλά για το χρήμα. Ο δευτερότοκος, ο Γκαμάλ, συγκεντρώνει όλη την προσοχή, επειδή λέγεται ότι ο πατέρας του τον προετοιμάζει για διάδοχό του. Δεν είναι δημοφιλής και, κυρίως, δεν είναι επαγγελματίας στρατιωτικός όπως όλοι οι αιγύπτιοι πρόεδροι στη μετά Φαρούκ εποχή.
Η αντιπολίτευση στη φυλακή
Η απουσία μιας οργανωμένης και δυνατής αντιπολίτευσης που θα πιστεύει στον κοσμικό χαρακτήρα του κράτους είναι απόρροια του πλήρους ελέγχου που έχει επιβάλει ο Χόσνι Μουμπάρακ (φωτογραφία) στην πολιτική ζωή της Αιγύπτου. Οποιος ενδοκαθεστωτικός «μνηστήρας» διέθετε και το παραμικρό πολιτικό χάρισμα, αυτομάτως έβγαινε εκτός παιχνιδιού ή κατέληγε στη φυλακή.
Και το χειρότερο: χωρίς παράδοση δημοκρατίας, βρίσκουν χώρο να αναπτυχθούν οι ισλαμιστές, παραδοσιακά ισχυροί όσο και υπό καταστολήν στην Αίγυπτο, τη γενέτειρα της παραδοσιακά ακραίας οργάνωσης «Μουσουλμανική Αδελφότητα».
Ενας από τους νεκρούς των τελευταίων ημερών ήταν ο 22χρονος Μοχάμεντ Ατα. Πυροβολήθηκε στο κεφάλι από αστυνομικούς στην πόλη Σεΐχ Ζαουΐντ του Σινά την Πέμπτη το απόγευμα. Ακριβώς το ίδιο ονοματεπώνυμο είχε και ο αιγύπτιος αρχηγός των «καμικάζι» αεροπειρατών της 11ης Σεπτεμβρίου 2001. Σύμπτωση; Πιθανόν. Αλλά, πάλι, ίσως όχι ακριβώς...
Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ, ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΙΔΕΤΑΙ
ethnos.gr
Ωστόσο, αγνοώντας τις «μεταρρυθμιστικές» υποσχέσεις, την πρωτοφανή καταστολή στους δρόμους των μεγάλων πόλεων και την απαγόρευση της κυκλοφορίας, ο αιγυπτιακός λαός συνεχίζει να διαδηλώνει ζητώντας την παραίτηση του Μουμπάρακ.
Ο Μουμπάρακ προσπαθεί να κερδίσει χρόνο. Διορίζοντας ως αντιπρόεδρό του τον Ομάρ Σουλεϊμάν (OmarSuleiman), αρχηγό των μυστικών υπηρεσιών, πολλοί εκτιμούν ότι ο αιγύπτιος πρόεδρος επιδιώκει να είναι αυτός που θα ελέγξει την –εγκεκριμένη από το στρατό - διάδοχη κατάσταση.
Για τους Αιγύπτιους, επί πολλά χρόνια, η διαδοχή του 82χρονου πρώην στραγηγού, αποτελούσε ερωτηματικό. Μέχρι που την περασμένη εβδομάδα, ο Χόσνι Μουμπάρακ άφησε να εννοηθεί ότι ο διάδοχός τους δεν θα ήταν άλλος από τον γιό του, Γκαμάλ. Αυτή ήταν και η σπίθα που άναψε τη φωτιά της εξέγερσης.
Ωστόσο, οι Αιγύπτιοι δυσπιστούν εξίσου και στην ανάδειξη του Σουλεϊμάν, ως αντιπροέδρου, καθώς και του επίσης στρατιωτικού, Αχμέντ Σακίφ, στο αξίωμα του πρωθυπουργού.
«Είναι ίδιος με τον Μουμπάρακ, δεν υπάρχει καμιά διαφορά» έλεγε ένας από τους διαδηλωτές, σύμφωνα με το Reuters, απηχώντας το σύνολο των εξεγερμένων.
Και πράγματι, οι σκηνές στην πλατεία Ταχρίρ, αυτό έδειχναν. Χιλιάδες πολίτες, κρατώντας αιγυπτιακές σημαίες φώναζαν: «Ο λαός απαιτεί ο πρόεδρος να δικαστεί».
Στην ίδια αυτή πλατεία, μετά τα μεσάνυχτα της Παρασκευής, όταν ολοκληρώθηκε το τηλεοπτικό διάγγελμα – παρωδία του Μουμπάρακ, κατά χιλιάδες οι διαδηλωτές επανακατέλαβαν την περιοχή, αψηφώντας τα 20 άρματα μάχης που την φρουρούσαν.
Παρά το προεδρικό διάγγελμα, τον διορισμό του αντιπροέδρου και τον σχηματισμό νέας κυβέρνησης, οι διαδηλώσεις δεν κοπάζουν. Η εντολή Μουμπάρακ για εμπλοκή του στρατού στην αντιμετώπιση των διαδηλωτών, έχει προκαλέσει λουτρό αίματος.
Οι πληροφορίες των διεθνών μέσων ενημέρωσης κάνουν λόγο για περισσότερους από 74 και κατ’ άλλες πηγές, ενενήντα νεκρούς, στη διάρκεια των πέντε ημερών της εξέγερσης. Οι τραυματίες, σύμφωνα με νοσοκομειακές πηγές, ξεπερνούν τους 2.000. Εκατοντάδες είναι οι συλλήψεις.
«Πρέπει να φύγει»
Ο αιγύπτιος πρόεδρος Χόσνι Μουμπάρακ «πρέπει να φύγει», δήλωσε σήμερα ο Μοχάμεντ Ελ Μπαραντέι, σε συνέντευξή του στο δορυφορικό τηλεοπτικό δίκτυο France24. «Θα κατέβω σήμερα στο δρόμο για να συμβάλω στον ερχομό της αλλαγής (...) και για να δηλώσω στον Μουμπάρακ ότι πρέπει να φύγει», δήλωσε ο Ελ Μπαραντέι πρώην επικεφαλής της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας (IAEA), ο οποίος το 2005 βραβεύθηκε με το Νόμπελ Ειρήνης.
«Ο Μουμπάρακ δεν έχει καταλάβει το μήνυμα του αιγυπτιακού λαού. Ο λόγος του ήταν εντελώς παραπλανητικός. Οι διαδηλώσεις θα συνεχιστούν με μεγαλύτερη ένταση μέχρι την πτώση του καθεστώτος», πρόσθεσε.
«Να γίνει ειρηνικά η μεταβίβαση»
Η Μουσουλμανική Αδελφότητα, το μεγαλύτερο κίνημα αντιπολίτευσης της Αιγύπτου, ζήτησε σήμερα σε ανακοίνωσή της την ειρηνική μεταβίβαση της εξουσίας, την πέμπτη ημέρα των διαδηλώσεων κατά του καθεστώτος του αιγύπτιου προέδρου Χόσνι Μουμπάρακ.
Η οργάνωση επανέλαβε την υποστήριξή της «σε μία ειρηνική εξέγερση» και ζήτησε το διορισμό «μεταβατικής κυβέρνησης χωρίς τη συμμετοχή του Εθνικού Δημοκρατικού Κόμματος (το κυβερνών κόμμα) που θα διοργανώσει έντιμες εκλογές και (θα προχωρήσει σε) ειρηνική μεταβίβαση της εξουσίας».
Τουλάχιστον 102 νεκροί
Τουλάχιστον 102 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους στην διάρκεια των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων που σαρώνουν την Αίγυπτο, σύμφωνα με πηγές των υπηρεσιών ασφαλείας και πρώτων βοηθειών που μίλησαν στο Γαλλικό Πρακτορείο αλλά και οτν και απολογισμό του Ρόιτερς.
Δεν υπάρχει έως τώρα επίσημος απολογισμός του αριθμού των θυμάτων και στην πραγματικότητα ενδέχεται να είναι αρκετά υψηλότερος, δεδομένης της σύγχυσης στη χώρα.
Ταξιδιωτικές οδηγίες και γερμανική προειδοποίηση
Η κατάσταση βρίσκεται εκτός ελέγχου, με αποτέλεσμα η Βρετανία, η Γερμανία, η Γαλλία το Βέλγιο και άλλες χώρες, να έχουν εκδώσει ταξιδιωτικές οδηγίες. Η Γερμανία απείλησε να μειώσει τη βοήθεια στην Αίγυπτο εάν οι αρχές δεν άρουν τη καταστολή των διαδηλώσεων, ανακοινώθηκε σήμερα από το γερμανό υπουργό Εξωτερικών, Γκίντο Βεστερβέλε. Η Αίγυπτος είναι ένας από τους μεγαλύτερους αποδέκτες της γερμανικής βοήθειας για αναπτυξιακούς σκοπούς, σύμφωνα με την ιστοσελίδα του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών, με 5,5 δισεκατομμύρια ευρώ που έχουν χορηγηθεί στην Αίγυπτο από τη δεκαετία του 60 έως τώρα και πάνω από 200 εκατομμύρα ευρώ που χορηγήθηκαν τον περασμένο Ιούνιο για τα επόμενα δύο χρόνια. «Η ειδοποίησή μας στην αιγυπτιακή κυβέρνηση είναι σαφής: Εγκαταλείψτε όλες τις μορφές βίας και υποστηρίξτε το δίκαιο του διαδηλώνειν", δήλωσε ο Βεστερβέλε
ΙΣΟΒΙΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΟΧΗ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ
ethnos.gr
Η «Επανάσταση του γιασεμιού» έτρεψε τον άλλοτε προστατευόμενο πρόεδρο της Γαλλίας σε φυγή απονέμοντας στην Τυνησία -η οποία ελλείψει κοιτασμάτων πετρελαίου μετατράπηκε σε διεθνές τουριστικό θέρετρο- τον τίτλο της πρώτης χώρας του αραβικού κόσμου που κατόρθωσε να ξεφορτωθεί τον δυνάστη της μέσα από λαϊκές κινητοποιήσεις. Το ξέσπασμα μαζικών διαδηλώσεων σε άλλες χώρες της ευρύτερης περιοχής -όπως η Αλγερία, η Αίγυπτος, η Ιορδανία και η Υεμένη- οδήγησε πολλούς αναλυτές στην πεποίθηση πως επίκειται ντόμινο εξεγέρσεων στον αραβικό κόσμο. Ωστόσο, υπάρχουν και αυτοί που προτιμούν να μην προβαίνουν σε βεβιασμένα συμπεράσματα υποστηρίζοντας πως μπορεί η Δύση να αντέδρασε αμήχανα και μουδιασμένα στην περίπτωση της Τυνησίας, ενδεχομένως όμως να μην πράξει το ίδιο εάν απειληθούν ζωτικά συμφέροντα που διατηρεί σε άλλες χώρες.
Αλγερία- Μαρόκο
Δεν κατάφεραν να «απογαλακτιστούν» από τη Γαλλία
Μαζί με την Τυνησία, οι δύο πρώην γαλλικές αποικίες αποτελούν την περιοχή που είναι γνωστή και ως «Μαγκρέμπ» και οι κυβερνήσεις τους, όπως έχει αποδειχτεί σε πολλές περιπτώσεις, δεν έχουν απογαλακτιστεί ακόμη από την πρώην αποικιοκρατική δύναμη. Αντιμέτωπη με την επιβράδυνση της παγκόσμιας οικονομίας μετά το 2008 η σημερινή νέα γενιά δεν έχει την πολυτέλεια των προηγουμένων που πήραν τον δρόμο προς την Ευρώπη, καθώς, εκτός από την αυστηροποίηση των μεταναστευτικών νόμων, η εκεί αγορά εργασίας κατακλύζεται πλέον από Πολωνούς, Ρουμάνους και άλλους Ανατολικοευρωπαίους που είναι διατεθειμένοι να προσφέρουν χαμηλού κόστους εργασία.
Η Αλγερία, σε αντίθεση με την Τυνησία και το Μαρόκο (όπου επικρατεί προς το παρόν ηρεμία), βασίστηκε τις τελευταίες δεκαετίες στα σημαντικά κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου για την οικονομική της ανάπτυξη και την εξωτερική πολιτική της, ενώ ο άνθρωπος που βρίσκεται στα ηνία της χώρας από το 1999, ο Αμπντελαζίζ Μπουτεφλίκα, έχει εξασφαλίσει την υποστήριξη Ανατολής και Δύσης χάρη στις μαζικές αγορές οπλικών συστημάτων.
Σύμφωνα με αναλυτές, οι φόβοι ορισμένων Αμερικανών και Ευρωπαίων για ενδεχόμενη άνοδο των φονταμενταλιστών στην πολιτική σκηνή της χώρας σε περίπτωση που δημιουργηθεί κενό εξουσίας δεν έχουν καμία βάση, καθώς η κοινωνία τούς έχει περιθωριοποιήσει μετά το τέλος του δεκαετούς εμφυλίου το 1999.
Η «γέφυρα» Αφρικής και Ασίας
Ζωτικός σύμμαχος ΗΠΑ και ΕΕ η Αίγυπτος
Πρόκειται για το αραβικό κράτος με τον μεγαλύτερο πληθυσμό, τις ισχυρότερες ένοπλες δυνάμεις αλλά και την πρώτη χώρα της περιοχής που σύναψε συμφωνία ειρήνης με το Ισραήλ. Σήμερα βρίσκεται σε κλοιό διαδηλώσεων με στόχο την ανατροπή του Μουμπάρακ και με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα να παραμονεύει
Σε κλοιό μαζικών διαδηλώσεων βρίσκεται η Αίγυπτος, ο πλέον παραδοσιακός σύμμαχος των ΗΠΑ και της ΕΕ στον αραβικό κόσμο.
Σε μια χρονιά προεδρικών εκλογών, δεκάδες χιλιάδες πολίτες αψηφούν καθημερινά την απαγόρευση συναθροίσεων ζητώντας τον τερματισμό της 30ετούς κυριαρχίας του Χόσνι Μουμπάρακ, ο οποίος ετοιμάζεται να παραδώσει τα ηνία της χώρας στον γιο του, Γκαμάλ.
Η γεωστρατηγική θέση της Αιγύπτου -η οποία λειτουργεί ως γέφυρα ανάμεσα στην Αφρική και την Ασία αλλά και ως «είσοδος» προς τα μεγάλα πετρελαϊκά κοιτάσματα- ήταν ανέκαθεν το σημαντικότερο χαρτί του εκάστοτε ηγέτη της χώρας.
Πρόκειται για το αραβικό κράτος με τον μεγαλύτερο πληθυσμό, τις ισχυρότερες ένοπλες δυνάμεις αλλά και την πρώτη χώρα της περιοχής που σύναψε συμφωνία ειρήνης με το Ισραήλ, γεγονός που τις προσέδωσε πρωταγωνιστικό ρόλο στις ειρηνευτικές διαδικασίες.
Αναμφίβολα, παρά το γεγονός ότι το Κάιρο έχει χάσει μερίδιο της επιρροής του στον αραβικό κόσμο επί Μουμπάρακ, δεν μπορεί να υπάρξει ειρηνική λύση στην περιοχή εάν δεν έχει εξασφαλιστεί νωρίτερα η σύμφωνη γνώμη της Αιγύπτου, κάτι το οποίο την έχει μετατρέψει σε σύμμαχο ζωτικής σημασίας για όλες τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ μετά το ΄70.
Απαντώντας σε όσους επικρίνουν τη Δύση για την ανοχή που δείχνει στη διαφθορά του καθεστώτος και την παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πολλοί υποστηρίζουν πως η εγκαθίδρυση της δημοκρατίας στη χώρα θα έφερνε στο πολιτικό προσκήνιο την απαγορευμένη Μουσουλμανική Αδελφότητα η οποία φαίνεται να χαίρει σημαντικής υποστήριξης από τον λαό.
Πάντως, τα διεθνή ΜΜΕ δείχνουν να έχουν αιφνιδιαστεί ευχάριστα από τη στάση της κυβέρνησης του Μπαράκ Ομπάμα σε ό,τι αφορά τις διαδηλώσεις που έχουν ξεσπάσει στην Αίγυπτο με αφορμή τη ραγδαία πτώση της αγοραστικής δύναμης, την αύξηση των τιμών στα τρόφιμα και την αύξηση της ανεργίας.
Παρά το γεγονός ότι ουδείς τολμάει να μιλήσει ακόμη για «διεφθαρμένο δικτάτορα» -όπως έγινε μετά την ανατροπή του Μπεν Αλί στην Τυνησία-, ο Λευκός Οίκος δεν δίστασε να ταχθεί υπέρ των διαδηλωτών τονίζοντας πως «είναι μια μοναδική ευκαιρία για να γίνουν μεταρρυθμίσεις στη χώρα».
Λιβύη
Ταραχώδης η σχέση του Καντάφι με τον δυτικό κόσμο
Χωρίς τέλος μοιάζει το «παιχνίδι» του Μουαμάρ Καντάφι με τη Δύση. Αντίθετα με τους υπόλοιπους Αραβες ηγέτες, οι οποίοι κράτησαν συγκρατημένη στάση έναντι των εξελίξεων στην Τυνησία προσπαθώντας παράλληλα να κατευνάσουν τα πνεύματα στο εσωτερικό των χωρών τους με συμβολικές κινήσεις, ώστε να αποφύγουν μια ενδεχόμενη εξάπλωση της εξέγερσης, ο Καντάφι ήταν κάθετος στην καταδίκη των διαδηλωτών.
Η αντίδρασή του, σύμφωνα με πολλούς αναλυτές, οφείλεται σε «αγχώδη αντανακλαστικά» που κρύβουν τον φόβο ανατροπής ενός ηγέτη που ελέγχει τη χώρα από το 1969.
Παρά τα πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου της Λιβύης, που αποτέλεσαν ανέκαθεν δέλεαρ για τη Δύση, οι σχέσεις της χώρας με αυτήν υπήρξε τουλάχιστον ταραχώδης.
Μετά την εμπλοκή της Λιβύης στη βομβιστική επίθεση σε νυχτερινό μαγαζί του Βερολίνου το 1986 και την κατάρριψη του αεροσκάφους της Pan Am το 1988 (υπόθεση Λόκερμπι), η χώρα μπήκε στη λίστα των χωρών που υποθάλπουν την τρομοκρατία.
Ωστόσο, η απόφαση του Καντάφι να διακόψει το πυρηνικό του πρόγραμμα και να προσφέρει αποζημιώσεις στα θύματα του Λόκερμπι και του Βερολίνου μετά το 2003, καθώς και η δέσμευσή του για τον περιορισμό των μεταναστευτικών ροών προς τη Γηραιά Ηπειρο έβαλαν τη χώρα πίσω στον παγκόσμιο χάρτη.
Ο Ιταλός πρωθυπουργός, Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ήταν αυτός που ανέλαβε, άτυπα, την προσέγγιση του καθεστώτος με την ΕΕ, προωθώντας σημαντικές εμπορικές συμφωνίες. Σήμερα, γερμανικές, γαλλικές, ολλανδικές και βεβαίως ιταλικές εταιρείες δραστηριοποιούνται στη βορειοαφρικανική χώρα, ωστόσο η στάση του Καντάφι σε πληθώρα περιπτώσεων εξακολουθεί να προκαλεί σκαμπανεβάσματα στις σχέσεις Λιβύης - Δύσης.
Υεμένη
Καταφύγιο της Αλ Κάιντα
Εμπνευσμένοι από την εξέγερση στην Τυνησία, χιλιάδες διαδηλωτές κατέβηκαν στους δρόμους της Υεμένης (της φτωχότερης χώρας στην αραβική χερσόνησο), ζητώντας την ανατροπή του επί 32 χρόνια προέδρου Αλί Αμπντουλάχ Σαλέχ. Οπως μετέδιδαν τα ΜΜΕ, είναι η πρώτη φορά που πολίτες αμφισβητούν μαζικά τον πρόεδρο της χώρας κατά τη διάρκεια της μακράς του κυριαρχίας.
Η Υεμένη είναι αντιμέτωπη με αποσχιστικές τάσεις στον Νότο, ενώ πολλές περιοχές της χώρας ελέγχονται κυρίως από φυλάρχους, με αποτέλεσμα η Δύση να βλέπει στον Σαλέχ τον μοναδικό ικανό ηγέτη να διασφαλίσει μια σχετική σταθερότητα. Μάλιστα, αυτή η σταθερότητα είναι ακόμη πιο απαραίτητη τα δύο τελευταία χρόνια, καθώς στελέχη της Αλ Κάιντα φαίνεται να έχουν βρει καταφύγιο στις ορεινές περιοχές της χώρας. Σύμφωνα με τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ αλλά και του Κατάρ, οι δύο πρόσφατες απόπειρες ανατίναξης αεροσκαφών με προορισμό την άλλη όχθη του Ατλαντικού σχεδιάστηκαν από την Υεμένη.
Εξίσου σημαντική για τη Δύση κρίνεται η συνεργασία της Σαναά στην αντιμετώπιση της «επιδημίας» πειρατών στο Κόλπο του Αντεν. Βέβαια, οι «υπηρεσίες» του Σαλέχ ξεπληρώνονται με ισχυρή οικονομική και στρατιωτική ενίσχυση.
Ιορδανία
Κάτω από το όριο της φτώχειας το 25% του πληθυσμού
Διαδηλώσεις κατά της αύξησης των τιμών στα τρόφιμα και της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης έγιναν και στην Ιορδανία, μία χώρα που διατηρεί σταθερά φιλοδυτική πολιτική από τότε που απέκτησε την ανεξαρτησία της. Οι σχέσεις με τις ΗΠΑ απέκτησαν ακόμη μεγαλύτερο βάρος μετά την υπογραφή της συμφωνίας ειρήνης με το Ισραήλ το 1994 παρά τις έντονες αντιδράσεις στο εσωτερικό της Ιορδανίας στην οποία διαμένει τεράστιος αριθμός Παλαιστινίων. Αντιμέτωπος με τις διαδηλώσεις, ο δυτικοτραφής βασιλιάς Αμπντάλα ο Β' έσπευσε να λάβει μέτρα για τη μείωση των τιμών στα τρόφιμα, ενώ ανακοίνωσε την παροχή κονδυλίου 210 εκατ. ευρώ για την αύξηση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων και συνταξιούχων. Ωστόσο, αναλυτές επισημαίνουν πως θα πρέπει να γίνουν πολλά περισσότερα καθώς το 25% του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας.
ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΕ ΛΙΒΑΝΟ ΚΑΙ ΙΟΡΔΑΝΙΑ
ethnos.gr
«Ελευθερία στην Αίγυπτο», «Μουμπάρακ φύγε», «Φτάνει πιά» ήταν μερικά από τα συνθήματα που φώναζαν οι συγκεντρωμένοι.
Ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις εμπόδισαν το πλήθος να προσεγγίσει το σημείο όπου κυμάτιζε η αιγυπτιακή σημαία.
Στο Ομάν της Ιορδανίας σε αντίστοιχες κινητοποιήσεις συμμετείχε, εκτός από τους πολίτες, και ο ηγέτης της αντιπολίτευσης.
Ο επικεφαλής του Μετώπου Ισλαμικής Δράσης Χαμάμ Σαϊντ δήλωσε: «Καλά θα κάνουν οι Αμερικανοί να μην ανακατευτούν. Η υποδούλωσή μας που διαρκεί εκατό χρόνια, έφτασε στο τέλος. Ζούμε μια νέα εποχή» και πρόσθεσε: «Η Ιορδανία θα πρέπει να πάρει ένα μάθημα και να προχωρήσει γρήγορα σε πολιτικές μεταρρυθμίσεις».
ΣΥΓΚΛΟΝΙΖΟΥΝ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΟΥ ΞΕΣΗΚΩΜΟΥ
ethnos.gr
Πολύς κόσμος πάντως εξακολουθεί να συναθροίζεται στην περιοχή Ταχρίρ και κοντά από το αιγυπτιακό μουσείο. Αποκλεισμένοι παραμένουν οι κεντρικοί δρόμοι και η πλατεία Ταχρίρ. Σε άλλους κεντρικούς δρόμους παραμένουν τα καμμένα αυτοκίνητα είτε της αστυνομίας, είτε ιδιωτικά και γενικότερα η κίνηση στις υπόλοιπες οδικές αρτηρίες της πόλης διεξάγεται με κανονικούς ρυθμούς.
Ο στρατός έχει αποκλείσει την πρόσβαση σε κεντρικά σημεία της πρωτεύουσας όπως το κτίριο της αιγυπτιακής τηλεόρασης, το υπουργείο Εξωτερικών, το πρωθυπουργικό γραφείο, το κοινοβούλιο και μεγάλες πρεσβείες. Εχει επίσης επανέλθει, έστω και με κάποιες δυσκολίες, η λειτουργία των κινητών τηλεφώνων που είχαν σιγήσει χθες όλη μέρα, όμως το ίντερνετ παραμένει ανενεργό προφανώς γιατί η αστυνομία φοβάται το πως το διαδίκτυο μπορεί να συμβάλει στην οργάνωση νέων διαδηλώσεων.
Αυτό που κάνει εντύπωση αυτή την ώρα είναι ότι σε πολλά σημεία της αιγυπτιακής πρωτεύουσας η αστυνομία είναι απούσα. Και ο κόσμος είναι αυτός που τουλάχιστον μέχρι πριν από λίγο είχε αναλάβει την διευθέτηση της κυκλοφορίας στους δρόμους καθώς απλοί πολίτες παιζουν το ρόλο του τροχονόμου. Ολα αυτά συμβαίνουν ενώ αναμένεται από στιγμή σε στιγμή η ανακοίνωση για τη σύνθεση της νέας κυβέρνησης από τον πρόεδρο Χόσνι Μουμπάρακ ο οποίος προσπάθησε χθες με τηλεοπτικό του διάγγελμα να δείξει ότι έλαβε το μήνυμα του κόσμου και θα προσπαθήσει να προχωρήσει σε κοινωνικές μεταρρυθμίσεις με πρωταρχικό σκοπό την καταπολέμηση της ανεργίας.
ΑΛΕΝ ΜΠΑΝΤΙΟΥ ΟΙ ΝΕΟΙ ΘΑ ΕΞΕΓΕΡΘΟΥΝ ΟΠΩΣ ΤΟ 60
που ανήκει στην περίφημη γαλλική σχολή της δεκαετίας του ΄60 μαζί με τον Αλτουζέρ,τον Λακάν,τον Ντεριντά,τον Λιοτάρ και τον Ντελέζ. «Είμαι ο τελευταίος επιζών» λέει κρατώντας αποστάσεις από τους
Γαλλικού Ινστιτούτου.Αρχισε τη συζήτηση λέγοντας ότι μιλάει πολύ καλά αρχαία ελληνικά, τα οποία όμως δεν τον βοηθούν καθόλου να καταλάβει τα σύγχρονα που μιλούν οι πολλοί έλληνες φίλοι του.
Κατηγορούν τον Μπαντιού ότι «μισεί τη δημοκρατία». Αλλωστε δηλώνει ότι «η δημοκρατία δεν είναι παρά ένα όργανο προπαγάνδας του καπιταλισμού» . Μας διευκρινίζει όμως ότι απορρίπτει τη σημερινή μορφή οργάνωσης των κρατών και όχι τις ιδέες περί ελευθερίας, ισότητας και αδερφοσύνης. Τον ρωτάμε αν έχει υπόψη του κάποιο καλύτερο πολίτευμα από το δημοκρατικό. «Τα τρομοκρατικά και δεσποτικά κράτη που δήλωναν κομμουνιστικά απέτυχαν» λέει. «Συνεπώς πιστεύω ότι το ερώτημα παραμένει,προς το παρόν,ανοιχτό».
Ο Μπαντιού είναι βέβαιος ότι ύστερα από μια περίοδο αδράνειας της νεολαίας, «βρισκόμαστε σήμερα μπροστά σε μια νέα περίοδο νεολαιίστικης εξέγερσης.Μόνο που η εξέγερση αυτή είναι προς το παρόν εντελώς τυφλή διότι δεν έχει μνήμη,το ιστορικό της παρελθόν είναι πολύ αδύναμο. Ηδη έχουμε την Τυνησία και την Αίγυπτο.Θα υπάρξει μια νέα παγκόσμια εξέγερση της νεολαίας όπως συνέβη στη δεκαετία του ΄60». Η κρίση μπαίνει «υποχρεωτικά» στη συζήτηση. Ο Μπαντιού λέει ότι δεν τον εντυπωσιάζει τόσο η ίδια η κρίση γιατί «ήταν πάντα πιθανή και κάποια στιγμή αναπόφευκτη,ιδίως αφότου απελευθερώσαμε πλήρως το χρηματοπιστωτικό σύστημα». Αυτό που τον ενδιαφέρει περισσότερο είναι η αδυναμία της απέναντι πλευράς την οποία αποκάλυψε η κρίση: «Είναι εντυπωσιακό να βλέπουμε ότι παντού η απάντηση των κρατών,των κυβερνήσεων,των κυρίαρχων πολιτικών δυνάμεων είναι πανομοιότυπη- πρέπει να σώσουμε το σύστημα.Κανείς δεν έχει άλλη ιδέα εκτός από το να σώσουμε το σύστημα».
Θεωρεί επίσης εντυπωσιακό το ότι ο κόσμος βλέπει τους μισθούς να μειώνονται, την ανεργία να αυξάνεται, όμως «δεν προτείνει καμία εναλλακτική λύση στα μέτρα που παίρνουν αριστερές και δεξιές κυβερνήσεις - ο Θαπατέρο, ο Γκόρντον Μπράουν,η Μέρκελ ή ο Παπανδρέου κάνουν το ίδιο πράγμα.Γνώριζα ότι οι λαϊκές δυνάμεις είχαν μεγάλη αδυναμία,όμως η κρίση αποκάλυψε το βάθος της αδυναμίας μας- λέω “μας” γιατί είναι και η δική μου».
Σύμφωνα με τον Μπαντιού, διανύουμε ακόμη την «εποχή της κατάρρευσης του κομμουνισμού». Ο κομμουνισμός «έπρεπε να καταρρεύσει, ήταν ήδη νεκρός» λέει. Ομως το μόνο που προέκυψε ήταν η ιδέα ότι ο καπιταλισμός είναι αναπόφευκτος για όλους. Ο ίδιος προτείνει «να διοργανώσουμε παντού μια αντίσταση τοπική και να προσπαθήσουμε να συνδέσουμε τις αντιστάσεις αυτές όχι μόνο σε εθνικό επίπεδο αλλά σε πιο ευρύ εφόσον η κρίση είναι παγκοσμιοποιημένη.Οσο δεν κάνουμε κάτι τέτοιο, θα υποχρεωθούμε να συναινέσουμε τελικά,είτε το θέλουμε είτε όχι, στην άποψη που κυριαρχεί σήμερα: όλα έχουν αποτύχει,μη μας μιλάτε για σοσιαλισμό, για κομμουνισμό, δεν υπάρχει παρά μόνο μια φυσική οικονομία,η καπιταλιστική».
Ποια η χρησιμότητα των φιλοσόφων σήμερα; τον ρωτάμε. «Πρώτον, προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο να αμφισβητεί τις επικρατούσες απόψεις, να μην παίρνει τίποτε ως θέσφατο επειδή είναι το έθιμο,η συνήθεια,η οικογένεια,η πατρίδα.Δεύτερον,υπογραμμίζουν ό,τι νέο στην επιστήμη, στην τέχνη, στην πολιτική- δεν δημιουργούν αναγκαστικά καινοτομίες αλλά τις οργανώνουν, τις παρουσιάζουν.Τρίτον,ο φιλόσοφος πρέπει να δίνει κουράγιο:να δείχνει ότι όσο άσχημα κι αν είναι τα πράγματα,μπορούμε να επικρίνουμε τις επικρατούσες απόψεις,καινοτομίες υπάρχουν πάντα,μικρότερες ή μεγαλύτερες».
Πριν από τέσσερα χρόνια ο Μπαντιού έγραψε ένα βιβλίο επικριτικό για τον Νικολά Σαρκοζί το οποίο έκανε πάταγο. Η άποψή του για τον γάλλο πρόεδρο σήμερα είναι «ακόμη χειρότερη γιατί έχει πλευρές τις οποίες δεν είχα δει τότε. Για παράδειγμα, μια βαθιά περιφρόνηση προς τους διανοουμένους και την κουλτούρα.Μια πλευρά χυδαία. Μια πλευρά κάπως σαν τον Μπερλουσκόνι:συγχρωτίζεται πάντα με πλούσιους,σκηνοθετεί την ιδιωτική του ζωή και χρησιμοποιεί μονίμως όλα τα δυνατά δημαγωγικά τεχνάσματα.Δεν έχει καν ένα σχέδιο με συνοχή.Σκέφτεται μόνο τον εαυτό του». ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ, ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ, ΜΕΤΑΛΕΝΙΝΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΜΑΟΪΣΤΗΣ
Ο Αλέν Μπαντιού γεννήθηκε πριν από 74 χρόνια στο Ραμπάτ του Μαρόκου.Σπούδασε Μαθηματικά,δίδαξε επί 30 χρόνια Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού VΙΙΙ (Βενσέν) και το 1999 ανέλαβε την έδρα της Φιλοσοφίας στην Εcole Νormale Superieure όπου συνεχίζει να διδάσκει μετά την πρόσφατη συνταξιοδότησή του.Εχει γράψει πολλά φιλοσοφικά και πολιτικά δοκίμια,με κορυφαίο το «Από το είναι στο συμβάν».Ταγμένος στην Αριστερά,δραστηριοποιείται στη «μεταλενινιστική και μεταμαοϊκή» Πολιτική Οργάνωση,της οποίας υπήρξε συνιδρυτής το 1985,μια μετακομματική οργάνωση που ασκεί άμεσες λαϊκές παρεμβάσεις σε εύρος ζητημάτων.
«Ο ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΕΝΤΟΝΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΠ΄ Ο,ΤΙ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ»
Η νεοελληνική κοινωνία κυοφορεί επώδυνα κάτι καινούργιο με εσωτερικές ανισορροπίες,εκτιμά ο Μπαντιού.Εμποδίζεται όμως από την τριβή του σύγχρονου με τους «παράδοξους αρχαϊσμούς».
[«Είναι εντυπωσιακό να βλέπουμε ότι παντού η απάντηση των κρατών, των κυβερνήσεων, των κυρίαρχων πολιτικών δυνάμεων είναι πανομοιότυπη- πρέπει να σώσουμε το σύστημα. Κανείς δεν έχει άλλη ιδέα εκτός από το να σώσουμε το σύστημα» λέει ο Αλέν Μπαντιού ]
«Είναι εντυπωσιακό να βλέπουμε ότι παντού η απάντηση των κρατών, των κυβερνήσεων, των κυρίαρχων πολιτικών δυνάμεων είναι πανομοιότυπη- πρέπει να σώσουμε το σύστημα. Κανείς δεν έχει άλλη ιδέα εκτός από το να σώσουμε το σύστημα» λέει ο Αλέν Μπαντιού
- Εχετε επισκεφθεί πολλές φορές την Ελλάδα. Πώς κρίνετε την ελληνική νοοτροπία;
«Η Ελλάδα αποτελεί έναν ιδιαίτερο συνδυασμό μοντερνισμού και αρχαϊσμού.Θα ήταν λάθος να λέγαμε ότι οι Ελληνες παραμένουν δέσμιοι της παράδοσης,όμως υπάρχουν παραδοσιακά χαρακτηριστικά που είναι πιο έντονα στην Ελλάδα απ΄ όσο στη Γαλλία.Ο εθνικισμός είναι σαφέστατα πιο έντονος στην Ελλάδα.Για έναν Γάλλο είναι εντυπωσιακή η θέση της θρησκείας που παραμένει πολύ σημαντική και δεν είναι διαχωρισμένη από το κράτος,ούτε στα χαρτιά ούτε στην πράξη.Την ίδια στιγμή,η ελληνική είναι μια σύγχρονη κοινωνία.Η Ελλάδα με ενδιαφέρει διότι έχει βαθιές αντιφάσεις.Επιπλέον,την πλήττει η κρίση με εξαιρετική ένταση.Από όλα αυτά κυοφορείται κάτι καινούργιο.Θα είναι όμως μια δύσκολη κύηση διότι υπάρχει αυτή η τριβή του σύγχρονου με την κλασική εθνική φιγούρα.Οι κοινωνίες όπου επιβιώνουν παράδοξοι αρχαϊσμοί παρουσιάζουν ενδιαφέρον διότι έχουν εσωτερικές ανισορροπίες και δεν γνωρίζουμε τι θα παραγάγουν τελικά».
ΕΙΡΗΝΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΓΚΟΥΑΝΤΑΝΑΜΟ
Κρατούμενοι στη φυλακή που βρίσκεται στην αμερικανική ναυτική βάση στο Γκουαντάναμο, σε έκταση της Κούβας που υπενοικιάζει η κυβέρνηση των ΗΠΑ, πραγματοποίησαν ειρηνικές διαδηλώσεις διαμαρτυρόμενοι για το γεγονός ότι συνεχίζεται η λειτουργία της παρά τις υποσχέσεις του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα να την κλείσει, δήλωσε δικηγόρος που εκπροσωπεί κρατούμενους σε αυτή χθες Παρασκευή.
Ερωτηθείσα από το Γαλλικό Πρακτορείο, μια εκπρόσωπος της αμερικάνικης στρατιωτικής φυλακής, η Τάμσεν Ρις, επιβεβαίωσε το γεγονός, προσθέτοντας ότι «οι ειρηνικές διαδηλώσεις κρατουμένων δεν είναι σπάνιες» στο Γκουαντάναμο.
Σύμφωνα με το Κέντρο για τα Συνταγματικά Δικαιώματα (CCR), το οποίο επικαλέστηκε σε ανακοίνωσή του τον Ράμζι Κάσεμ, δικηγόρο πολλών από τους κρατούμενους, «η πλειοψηφία των εγκλείστων στα στρατόπεδα 5 και 6 διαδήλωσαν εναντίον της επ' αόριστον φυλάκισής τους πραγματοποιώντας καθιστική διαμαρτυρία, κρατώντας πικέτες και αναρτώντας πανό» με μηνύματα διαμαρτυρίας στα αγγλικά.
Κατά τον Σαΐντ Αμπντουλχαντί, ο οποίος μίλησε με τον δικηγόρο αυτή την εβδομάδα, οι κρατούμενοι οργανώνουν καθιστικές διαμαρτυρίες και αρνούνται να επιστρέψουν στα κελιά τους ή αφήνουν ανοικτές τις πόρτες των κελιών τους. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι διαδηλώσεις για την ένατη επέτειο από την ίδρυση της φυλακής διαρκούν ήδη επί 13 ημέρες.
«Ελπίζουμε ότι οι φρουροί, οι στρατιωτικοί, οι εκπρόσωποι του Ερυθρού Σταυρού, τα μέλη του Κογκρέσου και οι δημοσιογράφοι θα ακούσουν την κραυγή μας για λευτεριά», φέρεται να είπε ο Αμπντουλχαντί στον δικηγόρο του. Διευκρίνισε, πάντα σύμφωνα με το CCR, ότι οι κρατούμενοι έφτιαξαν πλακάτ και πανό στα αγγλικά, που γράφουν «πού είναι τα δικαστήρια;», «τι έγιναν τα δικαιώματά μας;».
Άλλος κρατούμενος είπε στον δικηγόρο ότι «τα έργα (στη φυλακή) συνεχίζονται. . . έχουμε την αίσθηση ότι θα μείνουμε εδώ για πάντα».
Στη φυλακή εξακολουθούν να είναι έγκλειστοι 173 άνθρωποι που η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών χαρακτηρίζει «εχθρικούς μαχητές» και υπόπτους ως μέλη της αλ Κάιντα.
ΕΠΙΘΕΣΗ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗ ΤΗΣ ΚΑΝΤΑΧΑΡ
kathimerini.gr
Βομβιστής αυτοκτονίας που επέβαινε σε μοτοσικλέτα σκότωσε τον αναπληρωτή κυβερνήτη της επαρχίας Κανταχάρ (νότιο Αφγανιστάν) και τραυμάτισε τουλάχιστον άλλους πέντε ανθρώπους, δήλωσαν αξιωματούχοι.
Ο αναπληρωτής κυβερνήτης Αμπντούλ Λατίφ Άσνα σκοτώθηκε καθώς έβγαινε από την κατοικία του στην Κανταχάρ, πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας, για να πάει στην εργασία του, δήλωσε ο εκπρόσωπος του κυβερνήτη Ζαλμάι Αγιούμπι. Οι τραυματίες από την έκρηξη διακομίστηκαν στο νοσοκομείο, είπε.
Αξιωματούχος της υπό την ηγεσία του ΝΑΤΟ Διεθνούς Δύναμης Αρωγής στην Ασφάλεια (ISAF) στην Κανταχάρ, που ζήτησε ανωνυμία, επιβεβαίωσε πως ο Άσνα σκοτώθηκε σε επίθεση αυτοκτονίας. Δεν είναι διαθέσιμες προς το παρόν περισσότερες λεπτομέρειες.
Ο πρεσβευτής των ΗΠΑ Καρλ Άικενμπέρι, που επισκέφθηκε σήμερα την Κανταχάρ, καταδίκασε το θάνατο αλλά είπε πως δεν θα υπονομεύσει τις προσπάθειες να ηττηθεί η εξέγερση.
«Η απώλεια ενός μεγάλου αναπληρωτή κυβερνήτη όπως αυτή είναι μια επιδείνωση. Αυτό που βλέπουμε είναι να αναδύονται με συνέπεια αφγανοί κυβερνητικοί ηγέτες και ο κόσμος συνεχίζει να ανασυντάσσεται στην προσπάθεια να εγκαθιδρύσει την ασφάλεια σε αυτή την επαρχία», δήλωσε τους δημοσιογράφους.
Χιλιάδες υπό την ηγεσία των ΗΠΑ και αφγανοί στρατιώτες έχουν εντείνει τις επιχειρήσεις εναντίον των εξεγερμένων μέσα και γύρω από την πόλη από τον περασμένο χρόνο, στην προσπάθεια να αναστρέψουν την πλημμυρίδα σε έναν καθόλου δημοφιλή πόλεμο που διαρκεί σχεδόν δέκα χρόνια.
ΔΙΑΛΥΣΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗΣ ΣΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ
kathimerini.gr
Η ελβετική αστυνομία διέλυσε το Σάββατο (χθες) συγκέντρωση περίπου εκατό διαδηλωτών κατά της παγκοσμιοποίησης, που διαδήλωναν κατά του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, χρησιμοποιώντας σφαίρες από καουτσούκ αλλά χωρίς να προκαλέσουν τραυματισμούς, δήλωσαν η αστυνομία και αυτόπτες μάρτυρες.
Σύμφωνα με εκπρόσωπο της αστυνομίας που ρωτήθηκε από το Γαλλικό Πρακτορείο, περίπου 120 διαδηλωτές κατά της παγκοσμιοποίησης διαδήλωσαν κατά αυτής της συνόδου στην οποία συγκεντρώνεται κάθε χρόνο η αφρόκρεμα των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών και της παγκόσμιας οικονομίας.
«Η διαδήλωση εκτυλίχθηκε κατά μεγάλο μέρος ειρηνικά. Υπήρξαν κάποιες αψιμαχίες, μικροζημιές, αλλά όχι τραυματισμοί», διευκρίνισε. Πραγματοποιήθηκε μπροστά από ένα ξενοδοχείο, περίπου 700 μέτρα από το χώρο της διάσκεψης.
Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, αστυνομικοί φορώντας κράνη και ασπίδες έριξαν επανειλημμένα κάνουλες νερού με υψηλή πίεση και σφαίρες από καουτσούκ προς την κατεύθυνση των διαδηλωτών. Οι τελευταίοι, ορισμένοι από τους οποίους φορούσαν κουκούλες, τους πέταξαν χιονόμπαλες και κομμάτια πάγου.
Την Πέμπτη, η αστυνομία είχε κάνει λόγο για μία «μικρή» 'εκρηξη κοντά σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο του Νταβός που «δεν προκάλεσε τραυματισμούς». Η ελβετική εφημερίδα 20 minutes έλαβε ανάληψη ευθύνης από ακτιβιστές «κατά του φόρουμ».
ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΓΟΥΕΣΤΕΡΝ
tanea.gr
Μια ιστορία από την εποχή του Μακεδονικού Αγώνα, με περιπέτειες που θυμίζουν Άγρια Δύση, με σκληροτράχηλους άνδρες, αβρές γυναίκες, θανάσιμες παγίδες, πεισματώδεις καταδιώξεις και πολυαίμακτες μάχες, αλλά με τους ρόλους των καλών και των κακών να μη διακρίνονται τόσο καθαρά
Στα απομνημονεύματά του, ο μακεδονομάχος Ιωάννης Καραβίτης κάνει λόγο για έναν θηριώδη μαύρο, έναν ζουάβο του γαλλικού στρατού, που είχε ξεμείνει στη Μακεδονία κι εντάχτηκε στην αντάρτικη ομάδα του Καραβίτη, όπου διέπρεψε ως εκτελεστής κομιτατζήδων κι εξαρχικών με το ρόπαλό του. Αλλά ο «μαύρος Μακεδών» στο καινούργιο μυθιστόρημα του Θανάση Σκρουμπέλου είναι πολύ διαφορετική περίπτωση, αν και τοποθετείται στο ίδιο ακριβώς ιστορικό πλαίσιο. Είναι ένας αβρός, ονειροπόλος, ιδεαλιστής νέος δεκαοκτώ χρονών, καρπός του έρωτα μιας Ελληνίδας από τη Θεσσαλονίκη κι ενός μαύρου καδή από την Τυνησία. Παρά τη μικτή καταγωγή του και το μουσουλμανικό όνομά του (Σελήμ), ο νέος αυτός αισθάνεται ΄Ελληνας, Μακεδόνας μάλιστα, συνεπαρμένος καθώς είναι και από τα κατορθώματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, κι επιθυμεί διακαώς ν΄ αγωνιστεί για την ένωση της Μακεδονίας με τη μητέρα Ελλάδα. Συνομήλικοι του Σελήμ είναι οι άλλοι δύο πρωταγωνιστές του μυθιστορήματος: ο Κρητικός Μανώλης, που από αγριμοκυνηγός (επί πληρωμή εξολοθρευτής βλαβερών ζώων στην Κρήτη) γίνεται μέλος αντάρτικου σώματος στη Μακεδονία, και ο Βούλγαρος Στόγιαν, γιος αναρχικού διεθνιστή που εκτελέστηκε από τους Οθωμανούς μετά την εξέγερση του ΄Ιλιντεν, αλλά, σε αντίθεση με τον πατέρα του, ταγμένος στη βουλγαρική εθνική υπόθεση, κύριος στόχος της οποίας είναι τώρα η προσάρτηση της Μακεδονίας.
Παρόλο που οι τρεις νέοι αγνοούν ακόμα και την ύπαρξη ο ένας των άλλων δύο, τους συνδέει ένα ζοφερό γεγονός: ο έλληνας παππούς του Σελήμ και μακρινός συγγενής του Μανώλη, μεγαλέμπορος κρασιών, δολοφονήθηκε με ειδεχθή τρόπο στη Φιλιππούπολη από τους κομιτατζήδες, αφού τον παρέσυρε σε παγίδα ο Στόγιαν, που εποφθαλμιούσε το σπίτι και το οινοποιείο του. Στο αποκορύφωμα μιας ιλιγγιώδους πλοκής, που παρακολουθεί τις ελικοειδείς, συγκλίνουσες πορείες του Μανώλη, του Στόγιαν και του Σελήμ μέσα από την ύπαιθρο και τις πόλεις της Μακεδονίας, οι τρεις τους θα συναντηθούν στον γάμο του πιο αναπάντεχου ζευγαριού που θα μπορούσε κανείς να φανταστεί, έναν γάμο με αιματηρή κατάληξη.
Είναι πολύ χαρακτηριστικό ότι ο Σκρουμπέλος αισθάνεται υποχρεωμένος να προτάξει στο μυθιστόρημά του ένα ιστορικό σημείωμα για το Μακεδονικό ώς την έναρξη του λεγόμενου Μακεδονικού Αγώνα. Αυτό υποδηλώνει την άγνοια και τη σύγχυση που επικρατούν στην ελληνική κοινή γνώμη για τις καταβολές ενός ζητήματος το οποίο εξακολουθεί, ωστόσο, να προκαλεί πατριωτικές εξάψεις. Από την άλλη, με το σημείωμα αυτό ο Σκρουμπέλος μάς προϊδεάζει κατά κάποιον τρόπο για το πνεύμα του μυθιστορήματός του: αντί να υιοθετεί τη μια ή την άλλη εθνική οπτική, κάνει μια μάλλον ουδέτερη ιστορική σύνοψη και εισάγει αμέσως έπειτα τρεις πολύ διαφορετικούς χαρακτήρες, που ως τριάδα ενσαρκώνουν τη δραματική πολυπλοκότητα των ατομικών κινήτρων πίσω από τη δράση όσων αποφάσισαν να εμπλακούν σ΄ εκείνη τη σύγκρουση.
Εντυπωσιακό μυθιστόρημα. Σκληρό μυθιστόρημα. Συναρπαστικό στην πλοκή, αλλά και μ΄ έναν τραχύ ρεαλισμό στις περιγραφές, που όχι μόνο δεν μειώνει τη γοητεία τους αλλά και τις φέρνει συχνά κοντά στα όρια μιας άγριας ποίησης, όπου άνθρωποι και φύση συνεργάζονται ή αλληλομαχούν στο πλαίσιο ενός ανορθόδοξου πολέμου με όχι πάντα σαφείς διαχωριστικές γραμμές. Ο Σκρουμπέλος αξιοποιεί ως μυθιστοριογράφος πολλά απ΄ όσα έχει διδαχτεί από τη μακρόχρονη θητεία του στον κινηματογράφο ως σεναριογράφος και σκηνοθέτης: εντυπωτικές εικόνες, ακριβής, παραστατική γλώσσα, εστίαση σε λεπτομέρειες με σύνθετο σημασιολογικό περιεχόμενο, παράλληλο μοντάζ κ.λπ. Η απόδοση του κλίματος της εποχής, των ποικίλων ηθών της περιοχής, του τρόπου δράσης των ανταρτοομάδων είναι εξαιρετικά πειστική. Σποραδικές ιστορικές ανακρίβειες δεν αποδυναμώνουν την αίσθηση αυθεντικότητας την οποία παράγει το κείμενο. (Ας διορθώσουμε εντούτοις δύο από αυτές. Πρώτον, δεν υπήρχε βιλαέτι των Σκοπίων, όπως λανθασμένα γράφουν και άλλοι «μακεδονολόγοι» τα τελευταία χρόνια· τα τρία βιλαέτια στα οποία χωριζόταν η Μακεδονία την εποχή της οθωμανοκρατίας ήταν της Θεσσαλονίκης, του Μοναστηρίου και του Κοσόβου. Δεύτερον, η υπόθεση του μυθιστορήματος τοποθετείται στο φθινόπωρο του 1904, αρκετά νωρίτερα από την ουσιαστική ανάπτυξη ελληνικών ανταρτικών σωμάτων στη Μακεδονία, και ο πρωτομάρτυρας του Μακεδονικού Αγώνα Παύλος Μελάς σκοτώθηκε εκείνο ακριβώς το φθινόπωρο, όχι το προηγούμενο, όπως αναφέρεται στο κείμενο).
Πολλές, όπως είπαμε, οι αφηγηματικές αρετές του «Μαύρος Μακεδών». Αλλά το βιβλίο δεν θα ήταν παρά άλλο ένα μυθιστόρημα εποχής, οπωσδήποτε πιο καλογραμμένο από τα συνήθη, αν η προσέγγιση του συγγραφέα στο θέμα του δεν απέκλινε σημαντικά από την επίσημη εθνική αφήγηση και δεν απέρριπτε κάθε βολική σχηματοποίηση. Το ίδιο το «οξύμωρο» του τίτλου και η ταυτότητα του αντίστοιχου ήρωα μοιάζουν ν΄ απαντούν προκλητικά σ΄ εκείνο το περιβόητο «΄Ελληνας γεννιέσαι, δεν γίνεσαι». Ο Σελήμ είναι μαύρος, μουσουλμάνος, από πατέρα Οθωμανό, αλλά έχει σχηματίσει μια αμιγώς ελληνική συνείδηση, αντλώντας αυτό το δικαίωμα από την καταγωγή της μητέρας του και την παιδεία του. Αν ο Σελήμ του Βιζυηνού ήταν ένας καθαρόαιμος, αλλά συνειδησιακά διχασμένος Τούρκος, ο Σελήμ του Σκρουμπέλου είναι ένας συνειδησιακά ακραιφνής, αν και όχι καθαρόαιμος ΄Ελληνας!
Πέρα από την περίπτωση του Σελήμ, το μυθιστόρημα μάς παρουσιάζει αμφισημίες, αμφιθυμίες, μωσαϊκές εικόνες που αποδίδουν μια πραγματικότητα οδυνηρά περίπλοκη για την εθνικιστική ματιά. Αν ο Σελήμ αντιπροσωπεύει τον αγνό, αλλά και αφελή ιδεαλισμό στην τριάδα των πρωταγωνιστών, στα κίνητρα του Μα νώλη και του Στόγιαν συνυπάρχουν η νεανική δίψα για δράση, τα προσωπικά αδιέξοδα, η προσδοκία χρηματικού ή άλλου υλικού οφέλους, η φιλοδοξία μελλοντικής επαγγελματικής αποκατάστασης και κοινωνικής ανόδου και, στην περίπτωση του Στόγιαν, τα υιικά συμπλέγματα εξαιτίας του εθνικά απόβλητου πατέρα και της ηθικά στιγματισμένης, στα μάτια του, μητέρας.
Η εθνοτική εικόνα της Μακεδονίας εκείνης της εποχής περιγράφεται όσο σύνθετη και ρευστή ήταν και αντανακλάται επίσης στη γλώσσα του κειμένου, που είναι κατάσπαρτη από τουρκικές (κυρίως), σλαβικές, βλάχικες, αλβανικές και μερικές σεφαραδίτικες λέξεις.
Εξαρχικά χωριά μεταστρέφονται σε πατριαρχικά, πατριαρχικά σε εξαρχικά, ανάλογα με το εθνικό πρόσημο της βίας που τους ασκείται κάθε φορά. Ενώ, κατά την προκλητικότερη όλων, αλλά όχι χωρίς σημασία έμπνευση του συγγραφέα, μια δασκάλα ολόψυχα δοσμένη στην ελληνική εθνική υπόθεση καταλήγει να ερωτευτεί παράφορα τον αρχικομιτατζή απαγωγέα της!
Ολα αυτά τα πρόσωπα είναι, χωρίς να το υποψιάζονται, πιόνια σ΄ ένα παιχνίδι μεγάλων γεωπολιτικών και, προπαντός, οικονομικών συμφερόντων, κάτι που δηλώνεται επανειλημμένα στο κείμενο και θα θέλαμε, είναι αλήθεια, να είχε τύχει περισσότερης μυθοπλαστικής ανάπτυξης. Αλλά κι έτσι ακόμα το μυθιστόρημα του Σκρουμπέλου, μέσα από μια στιβαρή, γεμάτη ένταση αφήγηση, που δεν φοβάται την αναμέτρηση με τις αντιφάσεις της ιστορικής πραγματικότητας, προσφέρει μπόλικη τροφή για σκέψη στον καλοπροαίρετο αναγνώστη.