Φυλακές τύπου Γ: Εξοντώνοντας τον εσωτερικό εχθρό

Στα ψηλά τείχη, που υψώνονται, στο σκοταδισμό, που βρίσκεται ante portas, κάθε συλλογικότητα, πολιτική ή συνδικαλιστική, κάθε άνθρωπος με στοιχειώδη ευθύνη και ευαισθησία, πρέπει να πάρει θέση. Οι καιροί δεν αντέχουν τη σιωπή και την αδιαφορία.

Σήμερα, στην εποχή της πλανητικής καπιταλιστικής κρίσης, μέσα σε μια χώρα που οι άνθρωποι και οι  ζωές τους εξοντώθηκαν, αφού δόθηκαν βορά στη σωτηρία τραπεζών και των επιχειρηματικών ομίλων, είναι κοινή η διαπίστωση ότι με την έναρξη της Ελληνικής Προεδρίας, και με αφορμή τη φυγή ελάχιστων κρατουμένων και υποδίκων, το κράτος και η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου έχουν ξεκινήσει μια στοχευμένη, οργανωμένη και πολυεπίπεδη επίθεση. Γινόμαστε έτσι καθημερινά μάρτυρες ενός κλίματος αναβίωσης της τρομοϋστερίας, που ζήσαμε την εποχή σύλληψης  μελών της 17Ν και του ΕΛΑ, αλλά και πανηγυρικής έναρξης μιας νέας τρομο-σταυροφορίας.

Στην Ελλάδα των Μνημονίων, προκειμένου να επιχειρηθεί η βίαιη  ανακατανομή πλούτου από τα πάνω και να διαρρηχθούν όλα τα υφιστάμενα κοινωνικά συμβόλαια, πρέπει αυτός ο τόπος και οι

άνθρωποί να μετατραπούν του σε ένα πρωτότυπο, sui generis μοντέλο, ένα υπόδειγμα πολλαπλών εφαρμογών και χρήσεων για όπου αλλού χρειαστεί. Προκειμένου να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, το σύστημα του αστικού κοινοβουλευτισμού πετά και τα τελευταία προσωπεία του και με κάθε τρόπο προσπαθεί να εξοντώσει τα πλέον ριζοσπαστικά τμήματα της κοινωνίας: όλους όσοι αντιδρούν, αντιστέκονται, διεκδικούν και αγωνίζονται. Με μια λέξη, να «συντρίψει τον εσωτερικό εχθρό», αλλά και ό,τι αυτός συμβολίζει: την αλληλεγγύη, την σύγκρουση μέσα από κοινωνικές διεργασίες, την επαναστατική προοπτική.

Μια εξόντωση του «εσωτερικού εχθρού», που επιχειρείται τόσο σε κατασταλτικό, όσο και σε συμβολικό επίπεδο, όπου οι έννοιες παίζουν ένα προπαγανδιστικό καθαρά λόγο. «Θεωρία των δύο άκρων», «αντικοινωνική δράση αγωνιστών», «προστασία της Δημοκρατίας από ακροδεξιούς και ακροαριστερούς εσμούς» και πάει λέγοντας. 

Στο επίπεδο αυτής καθαυτής της καταστολής επιχειρείται η αναδιάταξη, ανατροπή και επαναθεμελίωση όλου του θεσμικού πλαισίου που αφορά την καταστολή, αστυνομική, δικαστική-ποινική, σωφρονιστική.

Ως προς την αστυνομική καταστολή: Ενίσχυση των Σωμάτων Ασφαλείας, προνομιακές ρυθμίσεις και χαριστικές παροχές, κατ εξαίρεση, για τους φύλακες του συστήματος, την ίδια στιγμή, που άνθρωποι αυτοκτονούν,  κοιμούνται στους δρόμους και τρώνε από τα σκουπίδια.

Ως προς την δικαστική-ποινική Καταστολή: Κοινή είναι η διαπίστωση, ότι τα τελευταία χρόνια ανατράπηκε αυτό που αποκαλούνταν «Κράτος Δικαίου» και τη θέση του πήρε το «Κράτος του Νόμου και της Τάξης». Τρομονόμοι, Ειδικοί Νόμοι, Ιδιώνυμα, Κουκουλονόμοι, επιβαρυντικές περιστάσεις, αυστηροποίηση ποινών, αύξηση του αριθμού των εγκλεισμών και των προφυλακίσεων συνθέτουν το νέο δικαστικό κατασταλτικό τοπίο και την αυστηροποίηση της ποινικής μεταχείρισης.

Κυρίαρχο μότο, αλλά και αγαπημένη πρακτική της δικαστικής εξουσίας το «όλοι μέσα»! αδιαφορώντας για όρους και προϋποθέσεις, για τις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης και φυλάκισης, λόγω υπερπληρότητας των φυλακών.

Ως προς την σωφρονιστική καταστολή - το επίπεδο εγκλεισμού: Εδώ και καιρό η Κυβέρνηση προπαγάνδιζε το νομοσχέδιο για ρυθμίσεις στο επίπεδο της σωφρονιστικής καταστολής, για φυλακές υψίστης ασφαλείας, το οποίο πλέον βρίσκεται στη βουλή προς ψήφιση και προβλέπει μεταξύ άλλων:

* Δημιουργία Φυλακών Υψίστης Ασφαλείας, τύπου Γ, οπουδήποτε ανά την Ελληνική Επικράτεια, αλλά και δημιουργία αυτοτελών τμημάτων τύπου Γ σε υφιστάμενα σωφρονιστικά καταστήματα, με αποτέλεσμα τη διάχυση αυτού του μοντέλου κράτησης και την επιβολή του σε ολόκληρο το πλέγμα των σωφρονιστικών καταστημάτων, «μια φυλακή, μέσα στη φυλακή»! Στις παραπάνω φυλακές θα εγκλείονται  καταδικασμένοι, αλλά και υπόδικοι, για τρομοκρατία, εσχάτη προδοσία και λοιπά αδικήματα σχετιζόμενα με εγκληματική οργάνωση, που θα εκτίουν πραγματική ποινή, χωρίς κανένα ευεργετικό υπολογισμό, τουλάχιστον 10 ετών, εντός αυτών, με δικαίωμα επανεξέτασης της μεταγωγής τους σε άλλου τύπου φυλακές μετά την παρέλευση διετίας από τη λήξη της δεκαετίας. Ένα καθεστώς, δηλαδή, διαρκούς ομηρίας!

* Στις φυλακές τύπου Γ θα κρατούνται, πλην των παραπάνω περιπτώσεων, και όσοι κρατούμενοι κρίνονται επικίνδυνοι για την ασφάλεια της χώρας και τη δημόσια τάξη, καθώς και όσοι κρίνονται επικίνδυνοι για την τάξη και την ασφάλεια της φυλακής, όπου κρατούνται. Αυτή η  συνεχής απειλή μεταγωγής σε φυλακές ή πτέρυγες υψίστης ασφαλείας στοχεύει, μέσω του εκφοβισμού-τρομοκράτησης των κρατουμένων, στην αποτροπή οποιασδήποτε ατομικής ή συλλογικής διεκδίκησης στοιχειωδών δικαιωμάτων των κρατουμένων εντός της φυλακής. Και η αποτροπή αυτή περνά από την ομηρία των «απείθαρχων», των ζωηρών κρατουμένων!

* Καθολική στέρηση του δικαιώματος χορήγησης αδειών σε κρατούμενους αυτής της ειδικής κατηγορίας.

* Καθολική στέρηση  της ημιελεύθερης διαβίωσης.

* Καθολική στέρηση του δικαιώματος των μεροκάματων.

* Ο χρόνος για την αποφυλάκιση όσων έχουν καταδικαστεί σε ποινή ισόβιας κάθειρξης για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση αυξάνεται  στα 20 χρόνια, από 16 που ισχύει σήμερα.

* Στέρηση-περιορισμός του δικαιώματος επικοινωνίας, τηλεφωνικής και δια ζώσης με το συγγενικό και κοινωνικό τους περιβάλλον, με τρόπο και όρους που θα διαμορφώνονται, άγνωστο πώς και στη βάση ποιών κριτηρίων, από τον εσωτερικό κανονισμό του Καταστήματος, καθιερώνοντας έτσι ένα νέο καθεστώς αυθαιρεσίας και υποκειμενικότητας.

* Πρόβλεψη «ευνοϊκών ρυθμίσεων» για συνεργαζόμενους. Όσοι είναι υπαίτιοι οποιασδήποτε εγκληματικής πράξης (εκτός από συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση) εφόσον έδωσαν πληροφορίες ή με οποιονδήποτε τρόπο συνετέλεσαν στην εξάρθρωση τρομοκρατικής οργάνωσης ή σύλληψη φυγόδικων ή φυγόποινων για πράξεις τρομοκρατίας του άρθρου 187Α  επιβραβεύονται με  αποφυλάκιση, με αναστολή της ποινικής δίωξης, με απόλυση! De facto και De jure λοιπόν, θεσμοποιείται ο θεσμός του καταδότη, του ρουφιάνου και με την επίσημη προτροπή του Κράτους οι «ποινικοί» αδικηματίες, με το δόλωμα των ευεργετικών ρυθμίσεων, γίνονται «κυνηγοί κεφαλών» των πολιτικών αγωνιστών! 

* Ο Εισαγγελέας Εκτέλεσης Ποινών παραγγέλλει με βάση την καταδικαστική απόφαση ή το ένταλμα προσωρινής κράτησης την μεταγωγή στις φυλακές ή στις πτέρυγες τύπου Γ΄ κρατουμένων και υποδίκων για τα εγκλήματα του αρθρ. 187Α και συναφή. Επίσης ο ίδιος Εισαγγελέας κρίνει,  κατά τρόπο απόλυτο, ποιοι από άλλες κατηγορίες κρατουμένων αποτελούν απειλή όχι μόνο για τη τάξη και την ασφάλεια της φυλακής αλλά και της δημόσιας τάξης και ασφάλειας, ώστε να μεταχθούν σε καταστήματα τύπου Γ.

* «Αστυνομικοποιείται» πλήρως ο τρόπος φρούρησης και φύλαξης.

* Ειδική υπηρεσία της αστυνομίας– ο κανονισμός λειτουργίας της οποίας θα είναι  απόρρητος και δεν θα δημοσιευτεί– που θα οπλοφορεί, θα είναι πλέον υπεύθυνη όχι μόνο για την εξωτερική και περιμετρική φρούρηση της φυλακής, αλλά θα ελέγχει και όσους και ό,τι μπαίνουν στη φυλακή.

Να επισημάνουμε εδώ, ότι ο θεσμός της απομόνωσης σε ειδικά υπόγεια κελιά, και η μη χορήγηση αδειών, παρότι δεν προβλεπόταν θεσμικά μέχρι τώρα, εντούτοις είχαμε μια de facto εφαρμογή τους κατά κατάφωρα παράνομο τρόπο, στις περιπτώσεις των καταδικασμένων για συμμετοχή στην Ε.Ο. 17Ν Δ. Κουφοντίνα, Αλ. Γιωτόπουλου και Τζωρτζάτου.

Για τις άδειες

Για το θεσμό των αδειών αξίζει να αναφερθούμε σε κάποια στοιχεία, πέρα από το προφανές της ευεργετικής επίδρασης στους έγκλειστους και στην εξισορρόπηση των εντάσεων μέσα στις φυλακές. Η παραβίαση της άδειας, δηλαδή η μη επιστροφή κρατούμενου στο κέντρο κράτησης, αντιστοιχεί μόνον στο 2% των κρατουμένων, που παίρνουν συνολικά άδεια! Ειδικότερα, το 2011 περίπου 1.68%, το 2012 περίπου 1.99% και για το πρώτο εξάμηνο του 2013  περίπου 1.49%. Είναι προφανές, λοιπόν, ότι η στέρηση των αδειών δεν έχει να κάνει με την αποτυχία του θεσμού, αλλά καθαρά με άλλες σκοπιμότητες. Το ρίσκο για να παραβιάσει κάποιος την άδεια ενυπάρχει είτε έτσι είτε αλλιώς στην ίδια τη λογική του θεσμού.

***

O επιχειρούμενος από κυβερνητικής πλευράς «απομονωτικός εγκλεισμός», αυτή η επιστροφή στο σωφρονισμό του Αλκατράζ, αυτή η «ζουγκλοποίηση» των σχέσεων «ποινικών» και «πολιτικών»:

• Συνιστά την απόλυτη μη εξατομίκευση της ποινής και της σωφρονιστικής μεταχείρισης

• Καθιερώνει ένα όλως εξαιρετικό καθεστώς, ένα καθεστώς διακρίσεων εις βάρος συγκεκριμένων και μόνον κρατουμένων και υποδίκων.

• Συνιστά επίδειξη εκδικητικότητας απέναντι στους σκληρούς αντιπάλους της κρατικής νομιμότητας –και όχι μόνον– που καταστρέφει την προσωπικότητά τους συνειδητά. Οι ειδικές και εξαιρετικές αυτές φυλακές και ζώνες, η απομόνωση, η ζωή χωρίς φως, χωρίς μυρωδιές, χωρίς ήχους, συνιστά ένα απόλυτο βασανιστήριο. Η δε απομόνωση από το συγγενικό και κοινωνικό περίγυρο με τη στέρηση-περιορισμό της τηλεφωνικής και δια ζώσης επικοινωνίας, διακόπτει βίαια την επαφή με το παρόν και το μέλλον αυτών των εγκλείστων.

Και όλο αυτό, κατασκευή φυλακών υψίστης ασφαλείας, πτερύγων υψίστης ασφαλείας, βραχιολάκια-συστήματα γεωεντοπισμού, συνιστά ένα τεράστιο οικονομικό project, μια τεράστια οικονομική μπίζνα, που μεταξύ όλων των άλλων προαναφερομένων σκοπών, έχει και σκοπό, τόσο με την κατασκευή, όσο  και με την εκχώρηση της τροφοδοσίας,  της φύλαξης και του συνόλου των λειτουργιών της φυλακής, να ενισχύσει συγκεκριμένους επιχειρηματικούς ομίλους, ώστε να αποκτήσει και η Ελλάδα φυλακές στα πρότυπα των ΗΠΑ.

Στα νέα ψηλά τείχη, που υψώνονται, στο σκοταδισμό, που βρίσκεται ante portas, κάθε συλλογικότητα, πολιτική ή συνδικαλιστική, κάθε άνθρωπος με στοιχειώδη ευθύνη και ευαισθησία, πρέπει να  πάρει θέση. Οι καιροί δεν αντέχουν τη σιωπή και την αδιαφορία.

Γι’ αυτό αντιστεκόμαστε και αγωνιζόμαστε ενάντια στην ειδική-εξαιρετική και άνιση μεταχείριση των πολιτικών κρατουμένων και όσων χαρακτηρίζονται επικίνδυνοι με μόνη την κρίση του Εισαγγελέα,  και ενάντια στη λογική της συλλογικής ευθύνης, της εκδικητικότητας, των εκβιαστικών διλημμάτων, της κατατρομοκράτησης από πλευράς Κράτους.

Στην υλοποίηση αυτών των σκοταδιστικών σχεδιασμών η αλληλεγγύη των "έξω" πάει χέρι-χέρι με την αντίσταση και μαχητικότητα των "μέσα".

Η Αλέκα Ζορμπαλά είναι δικηγόρος και μέλος της Πρωτοβουλίας Αντίστασης και Αλληλεγγύης. Το κείμενο είναι η παρέμβασή της στο σεμινάριο για την έκτακτη ανάγκη και τη θεωρία των δύο άκρων, που διοργανώθηκε στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Αντιφασιστικής Συνάντησης στις

12.4.2014.

ΠΗΓΗ: rednotebook.gr

Σε ανακοίνωσή της η Πρωτοβουλία Αντίστασης και Αλληλεγγύης επισημαίνει:

«Από τη Δευτέρα 23 Ιούνη, σε όλες τις φυλακές της χώρας, πάνω από 4.000 κρατούμενοι βρίσκονται σε απεργία πείνας. Ζητούν να αποσυρθεί αμέσως το φασιστικό νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης για τις φυλακές τύπου Γ΄, αυτή την ελληνική εκδοχή του Γκουαντάναμο. Αυτό το νομοσχέδιο δεν έχει στόχο μόνο την απομόνωση των “επικίνδυνων” κρατουμένων, τη φίμωση των πολιτικών κρατουμένων, τη συστηματική σωματική και πνευματική τους εξόντωση μέσα στα ειδικά κελιά, σύμφωνα με τα αμερικάνικα πρότυπα.

Στόχο έχει επιπλέον, την “επικίνδυνη” για την εξουσία κοινωνική διαμαρτυρία. Σκοπό έχει να δημιουργήσει ένα φόβητρο για την αγωνιζόμενη κοινωνία, που θα στέλνει ένα καθαρό τρομομήνυμα. Όποιον τολμά να αντιστέκεται τον περιμένει ένα κολαστήριο που όταν μπαίνει “θα αφήνει έξω κάθε ελπίδα”.

Εμείς καλούμε όλους και όλες να ενώσουμε τη φωνή, τον αγώνα, την αλληλεγγύη μας. Να δώσουμε όνομα στην ελπίδα, να ορθώσουμε ανάχωμα σε αυτούς που κάνουν τις φυλακές τόπους εξόντωσης, σε αυτούς που θέλουν να κάνουν την κοινωνία ολόκληρη μια φυλακή.

ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΤΟ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ  Νίκη στον αγώνα των κρατουμένων απεργών πείνας.

Ως Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση εκφράζουμε την Αλληλεγγύη μας και θεωρούμε ότι η νέα ανάπτυξη της κερδοφορίας του αστικού κόσμου απαιτεί την συντριβή των κοινωνικών κινημάτων, την πλήρη καθυπόταξη και δουλοποίηση της εργατική τάξης.

OXI ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΥΠΟΥ Γ, ΣΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΦΥΛΑΚΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΕΙ Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΜΟΣ

ΟΧΙ ΣΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΔΟΓΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ-ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΣΤΙΚΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ, ΕΝΟΣ ΚΡΑΤΟΥΣ ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΕΝΟΠΛΑ ΤΗΝ ΚΤΗΝΩΔΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ, ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΟΡΩΝ

Αυτός είναι ο κόσμος των τραπεζών και των εφοπλιστών, των αστικών κομμάτων εξουσίας και της ναζιστικής Χρυσής Αυγής, της Ε.Ε. του ΔΝΤ και του ΝΑΤΟ.

ΔΕΝ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΖΕΤΑΙ-ΔΕΝ ΑΝΕΧΕΤΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ-ΑΝΑΤΡΕΠΕΤΑΙ…

Ο εργατικός διεθνιστικός αντικαπιταλιστικός επαναστατικός αγώνας αποκαλύπτεται ως μόνη προοπτική απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ