ΦΡΕΓΑΤΕΣ ΕΚΤΟΠΙΣΜΑΤΟΣ 1800 ΤΟΝΩΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΤΟ Π.Ν.

Το Παρόν

Κύριε Διευθυντά,

Με αφορμή πρόσφατες ανακοινώσεις περί προσκτήσεως για το Πολεμικό μας Ναυτικό (ΠΝ) 6 νέων φρεγατών τύπου FREMM, εκτοπίσματος καθεμίας 6. 000 τόνων, που ήδη ναυπηγούνται από και για το Γαλλικό και Ιταλικό Ναυτικό, έναντι αρχικής δαπάνης 2,4 δισεκατομμυρίων ευρώ, η οποία μέχρι την παράδοση των πλοίων θα αυξηθεί σημαντικά, θα είναι ίσως χρήσιμη η ακόλουθη παρουσίαση ορισμένων συναφών εμπειριών, που απέκτησα κατά τη σχεδόν σαραντάχρονη υπηρεσία μου σε καίριες θέσεις στο ΠΝ. Τις επισημάνσεις αυτές τις κάνω, χωρίς να γνωρίζω τι έχει διαμειφθεί στις μέχρι τώρα διαπραγματεύσεις και τις τυχόν δεσμεύσεις που ήδη υπάρχουν.

Είναι γνωστό ότι η ολική τιμή για την πρόσκτηση ενός μάχιμου πλοίου είναι περίπου ανάλογη προς το εκτόπισμά του. Έτσι τα πλοία που επιλέγονται δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερα από ό,τι επιβάλλουν οι συνθήκες των θαλασσών όπου κυρίως θα επιχειρούν και τα οπλικά συστήματα που θα φέρουν. Είναι επίσης προφανές ότι το κόστος για τη λειτουργία και συντήρηση του μεγάλου πλοίου είναι ανάλογα πολύ μεγαλύτερο. Είναι ακόμη καταφανές ότι ένα μεγάλο πολεμικό πλοίο αποτελεί στόχο μεγάλης αξίας (High Value Target) και η κατά προτεραιότητα στοχοποίησή του και η πιθανή απώλειά του θα αποτελέσει βαρύτατο πλήγμα για το ΠΝ, του οποίου το θέατρο επιχειρήσεων είναι κυρίως η περιορισμένη, αλλά άκρως επικίνδυνη περιοχή του Αιγαίου.

Στο ΠΝ, παρότι η κυρίαρχη περιοχή άμυνας είναι το Αιγαίο, επικρατεί από παλαιά, κακώς κατά την κρίση και εμπειρία μου, η προτίμηση σε μεγάλα πλοία, που έχουν και μεγάλες απαιτήσεις και επιβαρύνσεις κάθε είδους. Ενδεικτική είναι η μετά τον Β΄ ΠΠ απόκτηση του εκτοπίσματος 10. 000 τόνων Καταδρομικού ΕΛΛΗ, που πήραμε στα πλαίσια ιταλικών επανορθώσεων, το οποίο χρησιμοποιήθηκε μόνο για μεταφορές αρχηγών κρατών, που επισκέπτοντο επίσημα την Ελλάδα.

Στα τέλη του 1970, η Ηγεσία του ΠΝ επιθυμούσε την πρόσκτηση φρεγατών εκτοπίσματος 3.600 τόνων, που κατασκευάζοντο στην Ολλανδία για το Ολλανδικό Ναυτικό, το οποίο είχε οικονομικά συμφέροντα μέχρι τον Ειρηνικό Ωκεανό και ήθελε να τα διασφαλίσει. Τότε, ως διοικητής Αντιτορπιλλικών που ήμουνα, κλήθηκα από τον υπουργό Εθνικής Άμυνας, αείμνηστο Ευάγγελο Αβέρωφ, μαζί με τους ανώτερους αξιωματικούς διοικητές των άλλων Στολίσκων του ΠΝ, για να παρουσιάσουμε τις απόψεις μας, παρουσία του Α/ΓΕΝ και Επιτελών του. Ως αρχαιότερος διοικητής μίλησα εκ μέρους και των άλλων διοικητών και ανέπτυξα πολλά βάσιμα επιχειρήματα για τα πλεονεκτήματα των μικρότερου εκτοπίσματος φρεγατών, κατάλληλων για το Αιγαίο, αλλά δυστυχώς δεν εισακουστήκαμε.

Το 1983, όταν ήμουν Α/ΓΕΝ ανατέθηκε στη Ναυπηγική Σχολή του ΕΜΠ η συγκριτική μελέτη συμπεριφοράς στο Αιγαίο της τότε νεότευκτης ολλανδικής κατασκευής φρεγάτας ΛΗΜΝΟΣ, εκτοπίσματος 3. 600 τόνων και ενός παλαιού αντιτορπιλικού συνοδείας τύπου ΑΕΤΟΣ, αμερικανικής κατασκευής του 1944, που είχε περίπου το μισό εκτόπισμα. Συμπέρασμα της μελέτης ήταν ότι η διπλάσιου εκτοπίσματος φρεγάτα ΛΗΜΝΟΣ ήταν επιχειρησιακά μόλις 7,5% πιο αξιοποιήσιμη υπό τις αντίξοες καιρικές συνθήκες, που συνήθως επικρατούν στο Αιγαίο, από το περίπου μισού εκτοπίσματος αντιτορπιλικό ΑΕΤΟΣ.

Συμπερασματικά και για πολλούς ακόμη σοβαρούς λόγους, που δεν συνιστάται να αναλύσω και να επεκταθώ εδώ, το ΠΝ πρέπει να προτιμάει φρεγάτες κατάλληλες κυρίως για το Αιγαίο, εκτοπίσματος περίπου 1.800 τόνων, που να διαθέτουν πλήρη σύγχρονη αντιαεροπορική και αντιβληματική αυτοάμυνα.

Ναύαρχος Νίκος Παππάς Π. Ν.

Επίτιμος Αρχηγός Γενικού

Επιτελείου Ναυτικού

ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΕΞΟΠΛΙΣΜΩΝ

Ελευθεροτυπία

του Μ.ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΑΔΗ

ΕΛΛΕΙΜΜΑ κάτω από το 10% του ΑΕΠ και δημόσιο χρέος κάτω από το 110% του ΑΕΠ θα είχε η Ελλάδα εάν οι αμυντικές της δαπάνες (ως ποσοστό του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος) κινούνταν στα ίδια επίπεδα με αυτά της Πορτογαλίας ή -ακόμη καλύτερα- του Βελγίου.

Το μεν έλλειμμα θα ήταν κατά 2-3 ποσοστιαίες μονάδες χαμηλότερα απ' ό,τι είναι σήμερα. Οσο για το δημόσιο χρέος, αν αυτό το σενάριο ίσχυε επί μια δεκαετία, θα ήταν σήμερα 25 ποσοστιαίες μονάδες χαμηλότερο.

Η Ευρωπαϊκή Ενωση σε ένα βαθμό δικαιολογημένα διαμαρτύρεται για το «μαγείρεμα» των ελληνικών στατιστικών στοιχείων, αφού και σπατάλες έχουν γίνει στο Δημόσιο και κακοδιαχείριση. Θα έπρεπε όμως να ληφθεί υπόψη και εκείνο το «μαγείρεμα» των κρίσεων που κατά καιρούς περνά η Ελλάδα με τους γείτονές της και το οποίο της κοστίζει ακριβά σε ό,τι αφορά τα έξοδα για την άμυνα.

Ακόμα κι αν η «αυτόματη» μείωση των εξοπλισμών μοιάζει ουτοπική, θα ήταν λογικό, στην περίπτωση της Ελλάδας, οι υπολογισμοί του ελλείμματος και του χρέους για το Σύμφωνο Σταθερότητας να γίνονται χωρίς να υπολογίζεται το σύνολο των αμυντικών δαπανών.

Σύμφωνα με την επίσημη λίστα της CIA, οι αμυντικές δαπάνες της Ελλάδας αντιστοιχούν στο 4,3% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος της. Στην ίδια λίστα, άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπως η Πορτογαλία και το Βέλγιο εμφανίζονται με δαπάνες που αντιστοιχούν στο 2,3% και 1,3% αντίστοιχα.

Εάν, λοιπόν, η Ελλάδα έριχνε τις δαπάνες της σε επίπεδα αντίστοιχα με αυτά της Πορτογαλίας, περιορίζοντας κατά 2 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ τα σχετικά έξοδα, θα γλίτωνε περί τα 4 δισ. ευρώ ετησίως. Μέσα σε δέκα χρόνια, δηλαδή, θα μπορούσε να εξοικονομήσει 40 δισ. ευρώ και με τα σημερινά δεδομένα το δημόσιο χρέος της θα έπεφτε από τα 326 δισ. ευρώ στα 280 δισ. ευρώ. Ετσι το χρέος από 133% ως προς ποσοστό του ΑΕΠ που αναμένεται να διαμορφωθεί το 2010, θα περιοριζόταν στο 116% του ΑΕΠ.

Τα ελλείμματα

Αντίστοιχα, στο έλλειμμα του προϋπολογισμού (πρόβλεψη 29 δισ. ευρώ για το 2009), η εξοικονόμηση 4 δισ. ευρώ θα έριχνε και το σχετικό ποσοστό κατά 2 περίπου ποσοστιαίες μονάδες, από το 12,2% στο 10%.

Στην περίπτωση που η Ελλάδα γινόταν... Βέλγιο στις αμυντικές δαπάνες, τότε αυτόματα η εξοικονόμηση στη δεκαετία θα ανήρχετο στα 60 δισ. ευρώ και το δημόσιο χρέος θα διαμορφωνόταν στο 108% του ΑΕΠ. Το δε έλλειμμα θα βρισκόταν κάτω από το 10% ως ποσοστό του ΑΕΠ.

Σαφώς και οι αυξημένες δαπάνες που κάνει η Ελλάδα για την άμυνα και την εθνική της κυριαρχία δεν δικαιολογούν την κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος. Από την άλλη, όμως, τι να πει κανείς για την Ιταλία όταν το χρέος της για το 2010 προβλέπεται ότι θα είναι στο 126% και οι αμυντικές της δαπάνες βρίσκονται μόλις στο 1,8% του ΑΕΠ;

Με άλλα λόγια, ποτέ άλλοτε μία χώρα δεν είχε δαπανήσει τόσα πολλά χρήματα για την υπεράσπιση της εθνικής της κυριαρχίας, με αποτέλεσμα να χάνει μέρος της πολιτικής, τουλάχιστον, ανεξαρτησίας της για τον ίδιο ακριβώς λόγο: η Ελλάδα δαπανά περί τα 8 δισ. ευρώ το χρόνο για να πληρώσει τα εξοπλιστικά της προγράμματα, τις αμοιβές των στρατιωτικών και τα άλλα λειτουργικά έξοδα του στρατεύματος, προκειμένου να διαφυλάξει την εθνική της κυριαρχία και τώρα ο ίδιος ο έλληνας πρωθυπουργός να μιλάει για παραχώρηση μέρους της εθνικής κυριαρχίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση και τους επιθεωρητές της.

Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, ήρθαν προ ημερών και οι δηλώσεις των αξιωματούχων της Ε.Ε. που ηχούν σαν καρπαζιά ειρωνείας στο κεφάλι κάθε Ελληνα. Χαρακτηριστικότερη όλων, αυτή του Αμαντέο Αλταφάζ, εκπροσώπου του αρμόδιου για τις οικονομικές υποθέσεις επιτρόπου Ολι Ρεν, που σε ερώτηση για το πώς συμβιβάζεται η στήριξη της Ελλάδας με τις δαπάνες της για την αγορά των φρεγατών, απάντησε ότι «η Κομισιόν δεν εισέρχεται σε θέματα που άπτονται της εθνικής κυριαρχίας μιας χώρας-μέλους»...

ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΚΑΤΕΛΑΒΑΝ ΠΑΛΙ ΤΑ ΔΙΟΔΙΑ

Τα Νέα

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΤΟΝ σταθμό διοδίων στις Αφίδνες πραγματοποίησαν χθες κάτοικοι της περιοχής, διαμαρτυρόμενοι για τις αυξήσεις των διοδίων.

Η κατάληψη διήρκεσε από τις 12 έως τις 2 το μεσημέρι και τα αυτοκίνητα περνούσαν χωρίς οι οδηγοί να πληρώνουν 1,85 ευρώ που είναι το αντίτιμο για τη διέλευση.

Για τους κατοίκους των Αφιδνών, αλλά και των γύρω περιοχών που διεκδικούν ελεύθερη διέλευση από τα διόδια, η αύξηση στην τιμή των διοδίων φθάνει το 34,5%, ενώ το ταξίδι από τη Μεταμόρφωση έως τον Μαλιακό (Σκάρφεια) αυξήθηκε κατά 52,7%. Από τον περασμένο Οκτώβριο, η διέλευση κοστίζει 1,85 ευρώ προς τη Λαμία και 1,85 ευρώ προς την Αθήνα.

Νέες αυξήσεις

Μέχρι το 2011 αναμένονται άλλες δύο αυξήσεις στα διόδια, με συνέπεια η τελική τιμή σε όλους τους σταθμούς να αυξηθεί μεσοσταθμικά κατά 60%. Από το υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων στοχεύουν σε μείωση κατά 25% της τελικής τιμής των διοδίων που θα διαμορφωθεί μετά και την αύξηση του 2011. Η μείωση ωστόσο δεν προβλέπεται να ισχύσει πριν από τις αρχές τού επόμενου έτους εξαιτίας των διαπραγματεύσεων με τις κατασκευάστριες εταιρείες, αλλά και του χρόνου που απαιτείται προκειμένου οι όποιες αλλαγές στις συμβάσεις να κυρωθούν από τη Βουλή. Έτσι, αν τελικά προχωρήσουν τα σχέδια του υπουργείου, στα διόδια των Αφιδνών η διέλευση για τα Ι.Χ. αυτοκίνητα θα αυξηθεί από 1,85 σε 2,22 ευρώ.

Με επιστολή που απέστειλε την περασμένη Παρασκευή στον υπουργό Υποδομών κ. Δημήτρη Ρέππα και τον υφυπουργό κ. Γιάννη Μαγκριώτη, η Συντονιστική Επιτροπή Κατοίκων Φορέων ΒΑ Αττικής Ενάντια στα Διόδια επισημαίνει, μεταξύ άλλων, ότι «η λύση αυτή είναι μη αποδεκτή για όλους εμάς τους κατοίκους και εργαζομένους της ΒΑ Αττικής». Οι κάτοικοι ζητούν την κατάργηση των διοδίων στη ΒΑ Αττική.

ΑΝ ΕΛΕΙΠΑΝ ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

Τα Νέα

της Μ.ΛΙΛΑ
«Είναι πολύ δύσκολο να είσαι μετανάστης στην Ελλάδα, αλλά και... Έλληνας» λέει στα «ΝΕΑ» η κ. Νίνα Σάπκενα από την Πολτάβα της Ουκρανίας που ζει εδώ και 10 χρόνια στη χώρα μας, παντρεμένη με Έλληνα. «Μου αρέσει πολύ η Ελλάδα, αλλά τώρα πια είναι δύσκολο να βρεις δουλειά, είτε είσαι ξένος είτε Έλληνας».

Σήμερα οι μετανάστες που ζουν στη χώρα μας αλλά και στη Γαλλία, την Ισπανία, την Ιταλία και την Πορτογαλία αποφάσισαν να απέχουν για ένα 24ωρο από κάθε οικονομική συναλλαγή θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να κάνουν πλέον αισθητή την απουσία και όχι την παρουσία τους για την οποία μάλιστα αρκετοί τους κατακρίνουν.
«Οι μετανάστες παράγουν. Ακόμα και αν συχνά βρίσκονται στη μαύρη εργασία, κάτι για το οποίο δεν είναι οι κύριοι υπεύθυνοι» λέει ο κ. Χιλέρ Βομανγκούντζα, από το Κονγκό που ήρθε στην Ελλάδα πριν από έναν χρόνο.
«Άφησα τη χώρα μου γιατί αντιμετώπιζα σοβαρό πρόβλημα επιβίωσης. Κανένας δεν μεταναστεύει αν δεν έχει μεγάλη ανάγκη. Στη χώρα που επιλέγουν να μείνουν καταναλώνουν καθημερινά, πληρώνουν ναύλα, μπαίνουν στον φούρνο και στο μανάβικο της γειτονιάς. Ελπίζω το κενό που θα σημάνει η... εξαφάνισή μας για μια μέρα, να βάλει σε σκέψεις μερικούς από την πολιτική εξουσία αλλά και τους απλούς πολίτες».
«Αναμφισβήτητα, οι μετανάστες αποτελούν πια πολύτιμες μονάδες της ελληνικής κοινωνίας. Την αξία τους αυτή θέλουμε να τονίσουμε και να αναγνωρίσουμε μέσα από την κίνηση της 1ης Μαρτίου» επισημαίνει ο νεαρός φοιτητής νοσηλευτικής, Σπύρος Οπάρι, που γεννήθηκε στην Κορυτσά και ήρθε τριών ετών στην Αθήνα με τους γονείς του. «Θέλουμε να βιώσουμε για λίγο την αδράνεια των μεταναστών στον οικονομικό τομέα και όχι μόνο, ώστε να κατανοήσουμε επιτέλους πως το “χωρίς τους μετανάστες” δεν οδηγεί απαραίτητα σε μια μαγική λύση για τις σύνθετες προκλήσεις της εποχής μας. Αντιθέτως, σκεφτείτε πόσο πιο χρήσιμοι και δημιουργικοί θα είναι οι άνθρωποι αυτοί αν νιώσουν πως όχι μόνο δεν είναι ανεπιθύμητοι, αλλά και στηρίζονται από το κράτος, με την εξασφάλιση κάθε δικαιώματός τους ως πολίτες αυτής της χώρας, που τιμούν τις υποχρεώσεις τους και μπορούν να ονειρεύονται χωρίς φόβο ή ανασφάλεια». Η κινητοποίηση
Η κίνηση «1η Μάρτη- 24 ώρες χωρίς εμάς» άρχισε από τη Γαλλία και μέσω του facebook βρήκε μεγάλη ανταπόκριση στη χώρα μας, στην Ιταλία, την Ισπανία και την Πορτογαλία. Ειδικά στην Ιταλία έχουν προγραμματιστεί συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις με τους συμμετέχοντες να φορούν ένα κίτρινο βραχιόλι και κίτρινα μαντίλια. Σύμβολο της απεργίας θα είναι η γνωστή «Μαφάλντα» του Αργεντινού σκιτσογράφου Κίνο, ο οποίος μάχεται με χιούμορ κατά των διακρίσεων και των αδικιών.
Κατά των διακρίσεων όμως είναι και τα οικονομικά στοιχεία. Οι μετανάστες συμβάλλουν σημαντικά στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας, όπως προκύπτει από τα αποτελέσματα της έρευνας του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης: δείχνουν πως το μποϊκοτάζ ή η καθολική αποχώρηση των μεταναστών θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη κρίση.
Η ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον καθηγητή κ. Αντώνη Κόντη εξέτασε τρία πιθανά σενάρια. Την αποχή από την κατανάλωση, τη σταδιακή και καθολική αποχώρηση και την αύξηση του αριθμού τους.
ΤΟ ΠΡΩΤΟ σενάριο που εξέτασε η ερευνητική ομάδα του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης, στην οποία συμμετείχαν οι κύριοι Σταύρος Ζωγραφάκης και Θόδωρος Μητράκος, μετρά τις επιπτώσεις στην οικονομία εάν ο αριθμός των μεταναστών μειωνόταν σε πρώτη φάση κατά 10%, στη συνέχεια κατά το ήμισυ και στην τρίτη φάση κατά 90%.
Στη συγκεκριμένη υπόθεση εργασίας οι μετανάστες δεν φεύγουν από τη χώρα επειδή δεν έχουν δουλειά, αλλά για άλλους λόγους (π.χ.
επειδή το θεσμικό πλαίσιο τους αναγκάζει να φύγουν ή επειδή οι ίδιοι έχουν βρει καταλληλότερη χώρα υποδοχής). Το ενδιαφέρον στοιχείο που καταγράφει η μελέτη είναι ότι οι Έλληνες δεν θα κάλυπταν το σύνολο των θέσεων εργασίας που θα άφηναν κενές οι μετανάστες.
Ειδικότερα, σύμφωνα με το σενάριο της σταδιακής αποχώρησης των μεταναστών:
- Στην αρχή, η μείωση του αριθμού των μεταναστών προκαλεί την απώλεια θέσεων εργασίας και για 3.700 Έλληνες.
- Στη συνέχεια η αναλογία είναι: οι μετανάστες αφήνουν 204.000 θέσεις, οι Έλληνες καλύπτουν τις 15.000 από αυτές.
- Όταν οι μετανάστες θα έχουν εγκαταλείψει 340.000 θέσεις εργασίας, οι Έλληνες θα καλύψουν τις 204.000 θέσεις.
Σύμφωνα με τη μελέτη του καθηγητή Α. Κόντη, με την αποχώρηση του 90% των μεταναστών οι τιμές των προϊόντων θα αυξηθούν, το ΑΕΠ θα μειωθεί, το ισοζύγιο πληρωμών θα επιδεινωθεί. Από την άλλη, τα πραγματικά εισοδήματα των φτωχών ελληνικών νοικοκυριών θα βελτιωθούν, τουλάχιστον περισσότερο σε σχέση με τα νοικοκυριά μεσαίου εισοδήματος.
2ο ΣΕΝΑΡΙΟ
Αν αυξάνονταν οι μετανάστες κατά 20%
ΤΙ ΘΑ ΣΥΝΕΒΑΙΝΕ, όμως, αν ο πληθυσμός των μεταναστών αυξανόταν κατά 215.000, δηλαδή περίπου κατά 20%; Αυτό ήταν και το δεύτερο σενάριο που εξέτασαν βρίσκοντας ότι θα αυξανόταν η ζήτηση σε προϊόντα και υπηρεσίες και συνακόλουθα οι τιμές τους. Η αύξηση των τιμών, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της ερευνητικής ομάδας του Πανεπιστημίου Αθηνών, θα προσέγγιζε το 2,25%. Σύμφωνα με το ίδιο σενάριο, από τους νέους μετανάστες που θα έρθουν στη χώρα, οι 100.000 θα βρουν μια θέση στην αγορά εργασίας, ενώ 25.000 νέες θέσεις θα καλυφθούν από Έλληνες. Η ελληνική οικονομία θα κερδίσει σε ευημερία, το ΑΕΠ θα αυξηθεί κατά 0,74%, θα βελτιωθεί ελαφρά το ισοζύγιο πληρωμών, ενώ λόγω της αύξησης της προσφοράς εργασίας οι πραγματικοί μισθοί και το κόστος παραγωγής θα μειωθούν.
Οι νέοι μετανάστες ωστόσο θα δυσκολέψουν τη θέση των παλαιοτέρων, οι οποίοι θα αναγκαστούν να αποδεχθούν μισθούς χαμηλότερους από 28% έως και 52%.
3ο ΣΕΝΑΡΙΟ
Αν οι μετανάστες απείχαν από την κατανάλωση
ΤΟ ΤΡΙΤΟ σενάριο υποθέτει ότι οι μετανάστες συνεχίζουν να ζουν και να εργάζονται στη χώρα αλλά ξαφνικά παύουν να ξοδεύουν τα χρήματα που κερδίζουν.
Αν λοιπόν σταματήσουν για παράδειγμα από αύριο οι μετανάστες να καταναλώνουν, σε έναν χρόνο θα έχουν χαθεί 85.000 έως 100.000 θέσεις εργασίας Ελλήνων και 15.000 θέσεις εργασίας μεταναστών. Τα έσοδα του κράτους από τον φόρο εισοδήματος και τον ΦΠΑ θα περιοριστούν και θα αυξηθεί το έλλειμμα, ενώ θα μειωθούν οι επενδύσεις και το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν από 1,3% έως 1,55%.
Ταυτόχρονα, η μείωση της ζήτησης θα πιέσει τις τιμές προς τα κάτω, κατά 5% έως 6% κι αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα των εξαγόμενων προϊόντων και να περιοριστούν οι εισαγωγές.

ΠΕΔΙΟ ΜΑΧΗΣ Η ΝΕΑ ΜΗΧΑΝΙΩΝΑ

Ελευθεροτυπία

Επεισόδια ανάμεσα σε Αιγύπτιους αλιεργάτες και μέλη του ΠΑΜΕ, από τη μια, και πλοιοκτήτες και Ελληνες αλιεργάτες, από την άλλη, σημειώθηκαν χθες το πρωί στη Νέα Μηχανιώνα Θεσσαλονίκης.

Οι δύο πλευρές αλληλοκατηγορούνται για το ποιος επιτέθηκε πρώτος, όμως η πλατεία της Νέα Μηχανιώνας μετατράπηκε σε πεδίο μάχης με γενικευμένη συμπλοκή και ξυλοδαρμούς. Ολα αυτά λίγο πριν από τις 11 π.μ. κι ενώ ήταν σε εξέλιξη οι προετοιμασίες για τη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ σε ένδειξη αλληλεγγύης στους Αιγύπτιους αλιεργάτες που απεργούν.

Βουλευτής

Το ΠΑΜΕ καταγγέλλει ότι μέλη του και Αιγύπτιοι δέχθηκαν απρόκλητη επίθεση τρομοκράτησης. Το αποτέλεσμα ήταν να ξυλοκοπηθούν ο βουλευτής του ΚΚΕ Γιάννης Ζιώγας, ο εκπρόσωπος του ΠΑΜΕ και γ.γ. του ΕΚΘ Σωτήρης Ζαριανόπουλος, ο πρόεδρος του συνδικάτου Οικοδόμων Θεσσαλονίκης Βασίλης Ρέβας κι ένας Αιγύπτιος, ο οποίος μεταφέρθηκε τραυματισμένος σε νοσοκομείο, υπεβλήθη σε εξετάσεις και αναχώρησε.

Οι πλοιοκτήτες λένε ότι πήγαν να μιλήσουν με τα μέλη του ΠΑΜΕ και να τους ζητήσουν να πάψουν να «καπηλεύονται» τους αγώνες των Αιγύπτιων αλιεργατών, αλλά δέχθηκαν επίθεση. Υποστηρίζουν ότι δεν υφίσταται λόγος απεργίας, διότι μέχρι τις 29 Ιανουαρίου οι περισσότεροι Αιγύπτιοι αλιεργάτες είτε απολύθηκαν είτε αποχώρησαν οικειοθελώς και 15 που έχουν δικαίωμα απεργίας δεν συμμετέχουν από την αρχή.

Αιγύπτιοι αλιεργάτες, που βρίσκονται στη χώρα μας με διακρατική συμφωνία Ελλάδας - Αιγύπτου, άρχισαν τις απεργιακές κινητοποιήσεις στις 6 Ιανουαρίου, ζητώντας αύξηση των αποδοχών τους και ασφάλιση στο ΙΚΑ αντί για τον ΟΓΑ. Οι πρώτες απεργίες κρίθηκαν παράνομες, όμως προκήρυξαν νέες, η τελευταία κρίθηκε νόμιμη και συνεχίζουν την απεργία. Οι πλοιοκτήτες άσκησαν έφεση, η οποία επρόκειτο να εκδικαστεί σήμερα και το ΠΑΜΕ έχει προγραμματίσει νέα συγκέντρωση έξω από το δικαστικό μέγαρο.

ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΟΥΝ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

tvxs.gr

Απεργία οργανώνουν σήμερα, Δευτέρα (01/03), οι μετανάστες σε πέντε ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ αυτών και στην Ελλάδα. Η κίνηση «1η Μαρτίου- 24 ώρες χωρίς εμάς» καλεί τους μετανάστες σε Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, Γερμανία, Βέλγιο και Ελλάδα να απέχουν από κάθε οικονομική συναλλαγή.

Παράλληλα σε Γαλλία και Γερμανία οι μετανάστες καλούνται να απέχουν και από τις εργασίες τους. Σημειώνεται ότι η συγκεκριμένη πρωτοβουλία ξεκίνησε από τη Γαλλία και διαδόθηκε μέσω του Facebook.

Στην Ελλάδα πρόκειται να διοργανωθούν πολιτιστικές εκδηλώσεις σε Θεσσαλονίκη, Αθήνα και Κοζάνη, καθώς και δημόσια συζήτηση σε εκδήλωση στον «Ιανό» (1/03), με τη συμμετοχή του δημοσιογράφου Πάσχου Μανδραβέλη, του διευθυντή της εφημερίδας «Αυγή» Νίκου Φίλη, του γενικού γραμματέα μεταναστευτικής πολιτικής Ανδρέα Τάκη, του καθηγητή Δημήτρη Χριστόπουλου, του νομικού Βασίλη Χρονόπουλου, της δασκάλας Στέλλας Πρωτονοταρίου κα.

Στα Χανιά, οικονομικοί μετανάστες πραγματοποίησαν συγκέντρωση στην Πλατεία 1866 των Χανίων, ως μια ειρηνική κίνηση διαμαρτυρίας απέναντι στα μηνύματα ξενοφοβίας και ρατσισμού που καταγράφονται και στα Χανιά.

Έρευνα του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης, η οποία δημοσιεύεται στην εφημερίδα "Τα Νέα", δείχνει ότι η συμβολή των μεταναστών στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας είναι πολύ σημαντική και πως το μποϊκοτάζ ή η καθολική αποχώρηση των μεταναστών θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη κρίση. Στο πλαίσιο της έρευνας, εξετάστηκαν 3 σενάρια: η αποχή από την κατανάλωση, η σταδιακή και καθολική αποχώρησή τους και η αύξηση του αριθμού τους.

1ο ΣΕΝΑΡΙΟ: Αν μειωνόταν ο αριθμός των μεταναστών

Το 1ο σενάριο μετρά τις επιπτώσεις στην οικονομία εάν ο αριθμός των μεταναστών μειωνόταν σε πρώτη φάση κατά 10%, στη συνέχεια κατά το ήμισυ και στην τρίτη φάση κατά 90%.

Στη συγκεκριμένη υπόθεση εργασίας οι μετανάστες δεν φεύγουν από τη χώρα επειδή δεν έχουν δουλειά, αλλά για άλλους λόγους (π.χ. επειδή το θεσμικό πλαίσιο τους αναγκάζει να φύγουν ή επειδή οι ίδιοι έχουν βρει καταλληλότερη χώρα υποδοχής). Το ενδιαφέρον στοιχείο που καταγράφει η μελέτη είναι ότι οι Έλληνες δεν θα κάλυπταν το σύνολο των θέσεων εργασίας που θα άφηναν κενές οι μετανάστες.

Ειδικότερα, σύμφωνα με το σενάριο της σταδιακής αποχώρησης των μεταναστών:

- Στην αρχή, η μείωση του αριθμού των μεταναστών προκαλεί την απώλεια θέσεων εργασίας και για 3.700 Έλληνες.

- Στη συνέχεια η αναλογία είναι: οι μετανάστες αφήνουν 204.000 θέσεις, οι Έλληνες καλύπτουν τις 15.000 από αυτές.

- Όταν οι μετανάστες θα έχουν εγκαταλείψει 340.000 θέσεις εργασίας, οι Έλληνες θα καλύψουν τις 204.000 θέσεις.

Σύμφωνα με τη μελέτη του επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, καθηγητή Α. Κόντη, με την αποχώρηση του 90% των μεταναστών οι τιμές των προϊόντων θα αυξηθούν, το ΑΕΠ θα μειωθεί, το ισοζύγιο πληρωμών θα επιδεινωθεί. Από την άλλη, τα πραγματικά εισοδήματα των φτωχών ελληνικών νοικοκυριών θα βελτιωθούν, τουλάχιστον περισσότερο σε σχέση με τα νοικοκυριά μεσαίου εισοδήματος.

2ο ΣΕΝΑΡΙΟ: Αν αυξάνονταν οι μετανάστες κατά 20%

Τι θα συνέβαινε, όμως, αν ο πληθυσμός των μεταναστών αυξανόταν κατά 215.000, δηλαδή περίπου κατά 20%; Αυτό ήταν και το δεύτερο σενάριο που εξέτασαν βρίσκοντας ότι θα αυξανόταν η ζήτηση σε προϊόντα και υπηρεσίες και συνακόλουθα οι τιμές τους. Η αύξηση των τιμών, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της ερευνητικής ομάδας του Πανεπιστημίου Αθηνών, θα προσέγγιζε το 2,25%. Σύμφωνα με το ίδιο σενάριο, από τους νέους μετανάστες που θα έρθουν στη χώρα, οι 100.000 θα βρουν μια θέση στην αγορά εργασίας, ενώ 25.000 νέες θέσεις θα καλυφθούν από Έλληνες. Η ελληνική οικονομία θα κερδίσει σε ευημερία, το ΑΕΠ θα αυξηθεί κατά 0,74%, θα βελτιωθεί ελαφρά το ισοζύγιο πληρωμών, ενώ λόγω της αύξησης της προσφοράς εργασίας οι πραγματικοί μισθοί και το κόστος παραγωγής θα μειωθούν.

Οι νέοι μετανάστες ωστόσο θα δυσκολέψουν τη θέση των παλαιοτέρων, οι οποίοι θα αναγκαστούν να αποδεχθούν μισθούς χαμηλότερους από 28% έως και 52%.

3ο ΣΕΝΑΡΙΟ: Αν οι μετανάστες απείχαν από την κατανάλωση

Το 3ο σενάριο υποθέτει ότι οι μετανάστες συνεχίζουν να ζουν και να εργάζονται στη χώρα αλλά ξαφνικά παύουν να ξοδεύουν τα χρήματα που κερδίζουν.

Αν λοιπόν σταματήσουν για παράδειγμα από αύριο οι μετανάστες να καταναλώνουν, σε έναν χρόνο θα έχουν χαθεί 85.000 έως 100.000 θέσεις εργασίας Ελλήνων και 15.000 θέσεις εργασίας μεταναστών. Τα έσοδα του κράτους από τον φόρο εισοδήματος και τον ΦΠΑ θα περιοριστούν και θα αυξηθεί το έλλειμμα, ενώ θα μειωθούν οι επενδύσεις και το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν από 1,3% έως 1,55%.

Ταυτόχρονα, η μείωση της ζήτησης θα πιέσει τις τιμές προς τα κάτω, κατά 5% έως 6% κι αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα των εξαγόμενων προϊόντων και να περιοριστούν οι εισαγωγές.

ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΣΤΗ Ν.ΜΗΧΑΝΙΩΝΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Ελευθεροτυπία

Επεισόδια σημειώθηκαν λίγο πριν την έναρξη της συγκέντρωσης αλληλεγγύης στους Αιγύπτιους αλιεργάτες που οργάνωσε το ΠΑΜΕ στη Νέα Μηχανιώνα Θεσσαλονίκης.

Μια ομάδα ατόμων, που σύμφωνα με το ΠΑΜΕ είναι πλοιοκτήτες, επιτέθηκε εναντίον Αιγύπτιων αλιεργατών και προσπάθησε να παρεμποδίσει τη συγκέντρωση προκαλώντας ζημιές στις ηχητικές εγκαταστάσεις. Στην πλατεία της Νέας Μηχανιώνας έφτασαν μέλη του ΠΑΜΕ και αστυνομικοί, με αποτέλεσμα οι πλοιοκτήτες να απομακρυνθούν σε μικρή απόσταση.

Το ΠΑΜΕ καταγγέλλει την επίθεση ως προσπάθεια τρομοκράτησης των Αιγύπτιων αλιεργατών, που βρίσκονται δυο μήνες σε απεργία διεκδικώντας αύξηση των αποδοχών τους.

Η απεργία τους κρίθηκε νόμιμη από το δικαστήριο, αλλά οι πλοιοκτήτες έκαναν έφεση η οποία θα εκδικαστεί αύριο και οι αλιεργάτες έχουν προγραμματίσει συγκέντρωση έξω από το δικαστικό μέγαρο Θεσσαλονίκης, στις 9 το πρωί.

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ 4 ΔΙΣ ΕΥΡΩ ΣΤΗ ΡΟΥΜΑΝΙΑ

Τα Νέα

ΣΤΑ 4 ΔΙΣ. ΕΥΡΩ υπολογίζονται οι άμεσες ξένες επενδύσεις από εταιρείες ελληνικών συμφερόντων στη Ρουμανία, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να συγκαταλέγεται μεταξύ των πέντε μεγαλύτερων ξένων επενδυτών στη χώρα. Η επισήμανση έγινε στη διάρκεια εκδήλωσης με τίτλο «Επιχειρηματικό φόρουμ και Έκθεση Τροφίμων και Ποτών» που διοργανώθηκε στο Βουκουρέστι από την ΕFG Εurobank και τον Σύνδεσμο Εξαγωγέων Βορείου Ελλάδος (ΣΕΒΕ), όπου και πραγματοποιήθηκαν περισσότερες από 350 επιχειρηματικές συναντήσεις μεταξύ ελληνικών και ρουμανικών επιχειρήσεων του κλάδου.

«Η περαιτέρω ενίσχυση των επιχειρηματικών σχέσεων ΕλλάδαςΡουμανίας μέσω νέων τραπεζικών προϊόντων, υπηρεσιών και εγκαταστάσεων, αποτελεί για εμάς υψηλής σημασίας προτεραιότητα και διεθνή υποχρέωση», επεσήμανε κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης ο αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος του ομίλου Εurobank, Νίκος Καραμούζης.

Η εκδήλωση διοργανώθηκε από τον ΣΕΒΕ με τη συνεργασία του Ελληνορουμανικού Επιμελητηρίου Εμπορίου & Βιομηχανίας, του γραφείου Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων της ελληνικής πρεσβείας στο Βουκουρέστι και της Βancpost, θυγατρικής της Εurobank στη Ρουμανία.

ΠΓΔΜ: ΔΥΟ ΕΧΘΡΟΙ ΣΥΜΒΙΩΝΟΥΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΙΔΟ ΣΠΙΤΙ

ΚΑθημερινή

του Σ.ΤΖΙΜΑ

Ο Slavko Kotevskι είναι Σλαβομακεδόνας βουλευτής και, όπως όλοι οι ομοεθνείς του στην ΠΓΔΜ, αντιμετωπίζει με καχυποψία τους Αλβανούς. Φοβάται ότι σιγά σιγά θα εκτοπίσουν τους Σλαβομακεδόνες και θα πάρουν αυτοί το κράτος στα χέρια τους. Πρότεινε, λοιπόν, προσφάτως, να χωριστούν οι πλαζ στο τουριστικό θέρετρο της Στρούγκας στη λίμνη Αχρίδα, σ’ εκείνες όπου θα κολυμπούν αποκλειστικά οι Σλαβομακεδόνες και σ’ αυτές που θα κάνουν ηλιοθεραπεία οι Αλβανοί. Υπάρχουν φόβοι, όπως δήλωσε, οι Αλβανοί που έχουν πολλά λεφτά να αγοράσουν όλες τις πλαζ και έτσι να διώξουν εντελώς τους Σλαβομακεδόνες!

Μολονότι συμπληρώνονται δέκα χρόνια από τη λήξη του εμφυλίου πολέμου και την υπογραφή της Συμφωνίας της Αχρίδας, που έθετε το πλαίσιο της αρμονικής συμβίωσης μεταξύ των δύο εθνοτήτων, το χάσμα που προκάλεσαν το αίμα και το μίσος όχι μόνο δεν έκλεισε, αλλά με την πάροδο του χρόνου διευρύνεται. Αλβανοί και Σλαβομακεδόνες παραμένουν δύο εχθροί στο ίδιο σπίτι. Σε υψηλό πολιτικό επίπεδο όλα λειτουργούν στο πνεύμα και στο γράμμα της Συμφωνίας της Αχρίδας. Οι Αλβανοί συμμετέχουν στην κυβέρνηση, έχουν υπουργούς, βουλευτές, κρατικούς αξιωματούχους. Στο επίπεδο της κοινωνίας, όμως, ο καθένας τραβάει τον δικό του δρόμο. Οι Σλαβομακεδόνες οραματίζονται ένα ισχυρό μακεδονικό κράτος και θέλουν τους Αλβανούς μία από τις μειονότητες, έστω με κάποια από τα δικαιώματα που απορρέουν από τις διεθνείς συνθήκες. Οι Αλβανοί αμφισβητούν την κυριαρχία των Σλαβομακεδόνων, θεωρούν εαυτούς εθνοτική συνιστώσα και διεκδικούν ισότιμη συμμετοχή στο κράτος. Στόχος τους, η βαθμιαία ομοσπονδοποίηση του κράτους, με τη συγκρότηση παράλληλων δομών, έως ότου πλειοψηφήσουν πληθυσμιακά και «το πάρουν στα χέρια τους».

Και οι δυο πλευρές, βεβαίως, εργάζονται βάσει στρατηγικής.

Η σλαβομακεδονική πλευρά και ειδικά η υπό τον Γκρούεφσκι ηγεσία, επιχειρεί να επιβάλει τα δικά της χαρακτηριστικά σε όλα τα επίπεδα, ερεθίζοντας όμως τους Αλβανούς.

Διπλωματικές πηγές στα Σκόπια επισημαίνουν ότι οι προκλήσεις απέναντι στους Αλβανούς έχουν ως στόχο να εμπλέξουν το εσωτερικό πρόβλημα της ΠΓΔΜ στην διένεξη με την Ελλάδα για το όνομα. Παίζουν, υποστηρίζουν, το χαρτί του κινδύνου της αναζωπύρωσης της έντασης με τους Αλβανούς και της αποσταθεροποίησης εάν η χώρα δεν γίνει άμεσα δεκτή στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. Το ενδιαφέρον είναι ότι την κινδυνολογία υιοθετούν και αναπαράγουν και κάποιοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, παραβλέποντας ότι η αντιπαράθεση μεταξύ των δύο εθνοτήτων υπήρχε ανέκαθεν και θα εξακολουθήσει να υπάρχει.

ΕΡΝΤΟΓΑΝ Α’ Ο "ΕΚΔΙΚΗΤΗΣ"

Το Βήμα

Σε μπρα ντε φερ για γερά νεύρα εξελίσσεται ο αγώνας ανάμεσα στη μετριοπαθή ισλαμική κυβέρνηση της Τουρκίας και στον στρατό για το ποιος έχει το πάνω χέρι. Επειτα από τηνανήκουστη ως σήμερα- απαγγελία κατηγοριών εναντίον 12 ανωτάτων στρατιωτικών για προσπάθεια ανατροπής της κυβέρνησης και την προσαγωγή δεκάδων συναδέλφων τους για την υπόθεση «Βαριοπούλα», φαίνεται ότι ο πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και το Κόμμα (του) Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) εδραιώνουν την εξουσία τους απέναντι στο «βαθύ κράτος». Είναι προφανές ότι ο «Ερντογάν ο εκδικητής» φιλοδοξεί να γίνει ο πρώτος ηγέτης που θα πάρει το αίμα του πίσω για τις ανηλεείς διώξεις δεκαετιών εις βάρος του πολιτικού Ισλάμ.

«Βαριοπούλα» ήταν η κωδική ονομασία μιας στρατιωτικής συνωμοσίας, το 2003, που αποκαλύφθηκε πρόσφατα από τον τουρκικό Τύπο: ο Στρατός θα προκαλούσε θερμό επεισόδιο, καταρρίπτοντας τουρκικό αεροσκάφος με τρόπο ώστε να φαινόταν ότι το κατέρριψε η Ελλάδα, και στην αναταραχή που θα ακολουθούσε, θα ανέτρεπε τον κ. Ερντογάν. Το πρωτόγνωρο στην υπόθεση είναι ότι την περασμένη εβδομάδα η κυβέρνηση προσήγαγε περίπου 50 ανώτατους στρατιωτικούς, εν ενεργεία και αποστράτους, για ανάκριση και ότι ενδεχομένως μερικοί από αυτούς να λογοδοτήσουν για πρώτη φορά στην ιστορία του τουρκικού κράτους.

Οι «τίγρεις της Ανατολίας»

Η καχυποψία ανάμεσα στο εθνικιστικό κατεστημένο και στο πολιτικό Ισλάμ είναι δεδομένη στην Τουρκία. Το πρώτο αντικρούει τις κατηγορίες περί συνωμοσίας ως κατασκευασμένες προκειμένου να απαλλαγεί η κυβέρνηση από τους αντιπάλους της. Επιπλέον, κατηγορεί το ΑΚΡ ότι διαθέτει την κρυφή ατζέντα να επιβάλει ισλαμικές πρακτικές στη χώρα. Στην απέναντι πλευρά, η κυβέρνηση, η οποία διαθέτει απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή, επιθυμεί να περιορίσει τους «πασάδες» στα στρατόπεδα και να τους αφαιρέσει την απόλυτη εξουσία που κατέχουν αφότου ο Κεμάλ Ατατούρκ, και ο ίδιος στρατιωτικός, ίδρυσε το τουρκικό κράτος.

Η Ανατολία, όπως αποκαλείται η κεντρική Τουρκία, ήταν κάποτε μια απέραντη επαρχία ξεχασμένη από τα αστικά κέντρα. Επωφελήθηκε όμως από την οικονομική απελευθέρωση της δεκαετίας του 1980 και μετατράπηκε σε ατμομηχανή της τουρκικής οικονομίας. Οι τοπικές επιχειρήσεις έγιναν γνωστές ως «τίγρεις της Ανατολίας».

Εδώ ο κόσμος ήταν πάντοτε θρησκευόμενος. Η διαφορά είναι ότιτα τελευταία χρόνια οι επιχειρηματίες της Ανατολίας διέπρεπαν όλο και περισσότερο και δημιούργησαν μια νέα, συντηρητική, μεσαία τάξη η οποία κάποια στιγμή απαίτησε να έχει λόγο στη λήψη των αποφάσεων και να μην «καπελώνεται» μονίμως από την κυβερνώσα ελίτ.

Η τάξη αυτή αποτελεί την κύρια δεξαμενή ψηφοφόρων του ΑΚΡ και του κ. Ερντογάν και στηρίζει την οικονομία και την κυβέρνηση. Ωστόσο το γεγονός ότι αυτοί οι συντηρητικοί θρησκευόμενοι απέκτησαν οικονομική και πολιτική δύναμη ανησυχεί πολύ την καθεστωτική ελίτ- η οποία εκφράζεται κυρίως από τους στρατιωτικούς και τους δικαστικούς, αμφότερους αυτόκλητους υπερασπιστές του κοσμικού κράτους,- η οποία φοβάται ότι θα χάσει τα προνόμια που απολαμβάνει από την ίδρυση του τουρκικού κράτους.

Μία, δύο, τρεις Τουρκίες!

Η σημερινή Τουρκία μοιάζει με ένα παζλ όπου διακρίνονται τρία μεγάλα κομμάτια: το κεμαλικό κατεστημένο, οι μετριοπαθείς ισλαμιστές και οι Κούρδοι. Παραμένει στοίχημα ανοικτό η προοπτική για την ομαλή συνύπαρξή τους- χωρίς το κράτος του τρόμου που εγκαινίασε ο Κεμάλ Ατατούρκ και επέβαλαν οι συνεχιστές του, ένστολοι και μη.

Το κεμαλικό ή κοσμικό κατεστημένο κινούσε ως πρόσφατα όλα τα νήματα. Εκτός από τους στρατιωτικούς και τους δικαστικούς, σε αυτό ανήκουν η μεσαία και η ανώτερη τάξη των αστικών κέντρων της Δυτικής Τουρκίας καθώς και το λεγόμενο «βαθύ κράτος» (η σκοτεινή συμμαχία εθνικιστών, στρατιωτικών και οπαδών του λαϊκού κράτους).

Οι μετριοπαθείς ισλαμιστές του ΑΚΡ αποτελούν τη μετεξέλιξη των πιο «άγαρμπων» θρησκευτικών κομμάτων των προηγούμενων δεκαετιών. Η κυριότερη διαφορά από τους προκατόχους τους είναι ο φιλοευρωπαϊσμός τους, που ξεκίνησε από την επιθυμία να ανακτήσουν μέσω ΕΕ τα δικαιώματα που τους στερούσε το κεμαλικό κράτος, όπως το να φορούν την παραδοσιακή μαντίλα στα πανεπιστήμια. Η ύπαρξή τους αποτελεί την απόδειξη ότι, αν και η Τουρκία έγινε επισήμως κοσμικό κράτος πριν από οκτώ δεκαετίες, η θρησκεία συνέχισε να παίζει σημαντικό ρόλο στα λαϊκά στρώματα.

«Το τζίνι της κάθαρσης βγήκε από το μπουκάλι»

Ο έγκριτος πολιτικός αναλυτής της εφημερίδας «Radikal» Τσενγίζ Τσαντάρ , εξηγεί στο «Βήμα της Κυριακής» γιατί πιστεύει ότι οι μαζικές συλλήψεις στρατιωτικών θα εδραιώσουν τη δημοκρατία στην Τουρκία.

«Στην Τουρκία ο στρατός είναι πανίσχυρος μετά την ίδρυση του κράτους στη δεκαετία του 1920. Αυτός έχει τον τελευταίο λόγο στα μεγάλα ζητήματα της χώρας. Στα επτά χρόνια όμως που η παρούσα κυβέρνηση βρίσκεται στην εξουσία, η Τουρκία έχει πάρει τον δρόμο προς την Ευρωπαϊκή Ενωση, γεγονός που αναπόφευκτα πιέζει για αλλαγές στη νομοθεσία, σ το διοικητικό σύστημα, στη γραφειοκρατία και στη διακυβέρνηση. Αυτό έφερε αντιμέτωπες τη νέα ελίτ που κατέχει την εξουσία με την παραδοσιακή ελίτ της οποίας στυλοβάτης είναι ο στρατός. Εξ ου οι προσπάθειες να ανατραπεί και να υπονομευτεί η κυβέρνηση Ερντογάν.

Στην τουρκική δημοκρατία δεν είχαμε δει ποτέ στο παρελθόν ανώτατους αξιωματικούς να συλλαμβάνονται και να ανακρίνονται από τις Αρχές. Είναι άνευ προηγουμένου στην Τουρκία να χρησιμοποιείται βία για να εξαναγκαστεί ο στρατός να συμμορφωθεί με την δημοκρατική κυβέρνηση. Η μοναδική άλλη επιλογή είναι ένα στρατιωτικό πραξικόπημα. Στο σημείο που έχουμε φθάσει, δεν υπάρχουν γκρίζες ζώνες. Το τζίνι έχει βγει από το μπουκάλι. Δεδομένης της εσωτερικής ισορροπίας της εξουσίας και της διεθνούς κατάστασης, ένα στρατιωτικό πραξικόπημα θα ήταν πολύ απίθανο. Συνεπώς οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι ο εκδημοκρατισμός ή, έστω, η εδραίωση της δημοκρατίαςείναι η πιο πιθανή έκβαση».

Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΣΤΗ Μ.ΑΝΑΤΟΛΗ

www.tanea.gr

ΜΕ ΚΑΘΕ κίνηση που κάνει, η Τουρκία γυρίζει πίσω στη Μέση Ανατολή. Η τουρκική διπλωματία και τα επιχειρηματικά συμφέροντα κινούνται άνετα σε γειτονικές χώρες όπως το Ιράν, το Ιράκ και η Συρία. Οι εξαγωγές της Τουρκίας στην περιοχή, καθώς και στη Βόρεια Αφρική, επεκτείνονται κάθε χρόνο και ισοδυναμούν σήμερα με περισσότερα από 30 δισεκατομμύρια δολάρια. Η Άγκυρα επιμένει πως το ΝΑΤΟ είναι η οριστική στρατιωτική επιλογή της και η Ε.Ε. ο θεμελιώδης στόχος της εξωτερικής πολιτικής της. Τα δεδομένα όμως αποδυναμώνουν αυτό το επιχείρημα. Στην πραγματικότητα, η επιρροή της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή είναι σήμερα άνευ προηγουμένου. Και η πραγματικότητα αυτή, που αξιοποιεί προς όφελος της Τουρκίας ένα τεράστιο κενό εξουσίας στην περιοχή, εντείνεται αντιστρόφως ανάλογα προς το ενδιαφέρον της Τουρκίας για ενσωμάτωση στην Ε.Ε. και άλλους δυτικούς θεσμούς. Πρόκειται για μία τάση αμοιβαίας δυσπιστίας που θα έχει σοβαρές συνέπειες αν δεν αλλάξει.

Πηγή: El Pais

ΑΛΛΑΓΗ ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΩΝ ΣΤΟ ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ

Καθημερινή

Σε συμμαχικά χέρια πέφτουν ο ένας μετά τον άλλον οι θύλακοι αντίστασης των Ταλιμπάν

Αλλεπάλληλα πλήγματα δέχονται τις τελευταίες εβδομάδες οι φανατικοί ισλαμιστές Ταλιμπάν, τα οποία ενδεχομένως να σηματοδοτούν αλλαγή των συσχετισμών στο μέτωπο του Αφγανιστάν. Μετά από δύο εβδομάδες μαχών, κυβερνητικές και ΝΑΤΟικές δυνάμεις ύψωσαν την αφγανική σημαία στην πόλη Μαργιάχ, προπύργιο των ανταρτών στην επαρχία Χελμάντ. Πρόκειται αναμφισβήτητα για μεγάλη επιτυχία, καθώς η συγκεκριμένη περιοχή χρησιμοποιείτο ως διοικητικό κέντρο των ανταρτών, αλλά και κόμβος εμπορίας και διανομής οπίου, δραστηριότητα που αποτελεί βασική πηγή χρηματοδότησής τους. Από την Πέμπτη όμως ανέλαβε τα καθήκοντά του Αφγανός κυβερνήτης στη Μαργιάχ, αναπτύχθηκαν αστυνομικές δυνάμεις στους δρόμους της και άνοιξαν τα μαγαζιά της πόλης. Στα περίχωρα ωστόσο, οι συγκρούσεις συνεχίζονται καθώς οι Αμερικανοί πεζοναύτες προσπαθούν να καταστείλουν τους τελευταίους θυλάκους αντίστασης των Ταλιμπάν και να καθαρίσουν τις οδικές αρτηρίες από τις διάσπαρτες αυτοσχέδιες βόμβες.

Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι η επικράτηση του ΝΑΤΟ ήταν αναμενόμενη, με δεδομένη τη συντριπτική υπεροπλία που απέκτησε η Συμμαχία, μετά την αποστολή ενισχύσεων από τις ΗΠΑ. Σύμφωνα με πολιτικούς αναλυτές, η μεγάλη πρόκληση για το άμεσο μέλλον είναι να αποκτήσει ο τοπικός πληθυσμός πρόσβαση σε δημόσιες υπηρεσίες και θέσεις εργασίας, ώστε να αποδείξει η κυβέρνηση της Καμπούλ ότι μπορεί να διασφαλίσει καλύτερες συνθήκες διαβίωσης για τους πολίτες της απ’ ό, τι οι Ταλιμπάν. Εξίσου σημαντικό στοίχημα είναι και η μείωση των παράπλευρων απωλειών μεταξύ του άμαχου πληθυσμού, φαινόμενο που πλήττει το κύρος και την αξιοπιστία του ΝΑΤΟ. Είναι χαρακτηριστικό ότι λανθασμένες αποφάσεις, τις τελευταίες δύο εβδομάδες, είχαν ως αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 45 πολίτες από ΝΑΤΟικά πυρά, κάτι που εξόργισε την κοινή γνώμη της χώρας.

Συλλήψεις

Σε κάθε περίπτωση, οι Ταλιμπάν δεν έχουν πει ακόμη την τελευταία τους λέξη, αφού διαθέτουν ακόμη αξιόμαχες δυνάμεις από αφοσιωμένους μαχητές και σε άλλες επαρχίες του Αφγανιστάν. Ως εκ τούτου, τόσο η κυβέρνηση της Καμπούλ, όσο και η Ουάσιγκτον προσπαθούν παράλληλα με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις να προωθήσουν και πολιτική λύση στη διαμάχη, προσφέροντας ανταλλάγματα στους εξτρεμιστές προκειμένου εκείνοι να αποκηρύξουν την ένοπλη βία. Προς αυτή την κατεύθυνση φαίνεται να κινούνται και οι αλλεπάλληλες συλλήψεις ηγετικών στελεχών των Ταλιμπάν στο γειτονικό Πακιστάν, τις περασμένες δύο εβδομάδες. Μεταξύ άλλων, στα χέρια των αρχών του Ισλαμαμπάντ βρίσκεται ο Μουλά Αμπντούλ Καμίρ, διοικητής των δυνάμεων των Ταλιμπάν στο Ανατολικό Αφγανιστάν, ο Μουλά Γκανί Μπαραντάρ, στρατιωτικός διοικητής του κινήματος και 13 ακόμη οπλαρχηγοί. Η Αμερική ελπίζει ότι η εξουδετέρωση της ηγεσίας των Ταλιμπάν, σε συνδυασμό με τα νέα δεδομένα στο μέτωπο, θα εξαναγκάσουν τους ισλαμιστές στη συνθηκολόγηση, με τη διαμεσολάβηση και του Πακιστάν. Παρά τις ραγδαίες εξελίξεις των περασμένων εβδομάδων όμως, είναι ακόμη πολύ νωρίς για να προβλέψει κανείς αν θα επαληθευθεί η προαναφερθείσα προσδοκία.

ΚΗΛΙΔΕΣ ΕΝΤΑΣΗΣ ΣΤΑ ΦΟΚΛΑΝΤ

Ελευθεροτυπία

της Κ.ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ

Η νέα σύρραξη στα Φόκλαντ θα γίνει για το πετρέλαιο; Ελάχιστοι πιστεύουν στ' αλήθεια ότι ο φραστικός πόλεμος που έχει ξεσπάσει μεταξύ Αργεντινής και Βρετανίας θα λάβει διαστάσεις ένοπλης σύγκρουσης, όπως το 1982.

Το βέβαιο είναι ότι η απόφαση της Βρετανίας να αντλήσει πετρέλαιο στη θαλάσσια περιοχή των Φόκλαντ, σε απόσταση αναπνοής από την Αργεντινή, θα ταράξει επ' αόριστο τα λιμνάζοντα ύδατα στην περιοχή.

Η πρόεδρος της χώρας, Κριστίνα Φερνάντες, η οποία επίσης φιλοδοξεί να εκμεταλλευτεί τα εν λόγω πετρελαϊκά κοιτάσματα, θεωρεί επιθετική την κίνηση της Βρετανίας και ανακοίνωσε ότι όσα πλοία πλέουν κοντά στα χωρικά της ύδατα με κατεύθυνση τα Φόκλαντ θα περνούν από αυστηρότατο έλεγχο.

Κι ενώ η εταιρεία Desire Petroleum έχει ξεκινήσει τις εργασίες άντλησης από την περασμένη Δευτέρα, το σύνολο των κρατών της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής κατά την πρόσφατη σύνοδό τους στο Μεξικό εξέφρασαν την πλήρη υποστήριξή τους στην Αργεντινή και τις εδαφικές διεκδικήσεις της.

Η Αργεντινή, η οποία δεν έπαψε ποτέ να διεκδικεί τα Φόκλαντ ή Μαλβίνες, όπως τα ονομάζουν οι ισπανόφωνοι, δείχνει αποφασισμένη να μην κάνει πίσω. Οχι τόσο για το «ονόρε» αυτή τη φορά, αλλά για το πετρέλαιο.

Οι επιστήμονες υπολογίζουν ότι τα κοιτάσματα που κρύβονται στο αρχιπέλαγος των νησιών θα μπορούσαν να δώσουν έως και 3,5 δισ. βαρέλια πετρέλαιο και περίπου πέντε τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου. Η ποσότητα δεν είναι τόσο μεγάλη ώστε να μεταμορφώσει τα Φόκλαντ σε μια νέα Σαουδική Αραβία, είναι όμως αρκετή για να καλύψει ενεργειακές ανάγκες για ικανοποιητικό χρονικό διάστημα και να επιφέρει σημαντικά κέρδη σε όποιον την εκμεταλλευτεί.

Η Αργεντινή, η οποία μαστίζεται από σοβαρή οικονομική και ενεργειακή κρίση, χρειάζεται αυτό το πετρέλαιο, το οποίο μάλιστα βρίσκεται στη γειτονιά της. Το ίδιο και η Βρετανία, η οποία βλέποντας τα πετρελαϊκά της αποθέματα στη Βόρεια Θάλασσα να λιγοστεύουν, επιχειρεί να εκμεταλλευτεί τις υπερπόντιες κτήσεις της. Και αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η χώρα επιχειρεί να αντλήσει πετρέλαιο από την ίδια περιοχή.

Σε ανάλογη απόπειρα είχε προβεί το 1998 η British Petroleum (ΒΡ). Τότε, όμως, η τιμή του πετρελαίου είχε πέσει στα 10 δολάρια το βαρέλι. Η εταιρεία έκρινε ότι το σχετικά περιορισμένο μέγεθος του κοιτάσματος, σε συνδυασμό με τη χαμηλή τιμή του πετρελαίου στην παγκόσμια αγορά, καθιστούσε την επιχείρηση ασύμφορη, οπότε την εγκατέλειψε. Σήμερα, βέβαια, που η τιμή του βαρελιού έχει εκτοξευθεί στα 75 δολάρια, τα δεδομένα αλλάζουν.

Διμερής συμφωνία

Η Αργεντινή στο μεταξύ υπέβαλε πέρυσι αίτημα στον ΟΗΕ να επεκτείνει την υφαλοκρηπίδα της προς την Ανταρκτική και τις Μαλβίνες/Φόκλαντ, γεγονός που θα της έδινε τη δυνατότητα να πραγματοποιήσει εργασίες στο αρχιπέλαγος. Αργεντινή και Βρετανία, παρεμπιπτόντως, είχαν υπογράψει διμερή συμφωνία που προέβλεπε από κοινού εκμετάλλευση του πετρελαίου στην επίμαχη περιοχή.

Το 2007 ωστόσο, ο τότε πρόεδρος της Αργεντινής, Νέστορ Κίρτσνερ, σύζυγος της σημερινής προέδρου Κριστίνα Φερνάντες, απεσύρθη μονομερώς από τη συμφωνία, πιστεύοντας, προφανώς, ότι στο τέλος θα κατάφερνε να κερδίσει τη μερίδα του λέοντος. Το αποτέλεσμα είναι, σήμερα, η Βρετανία, όταν ακούει τις διεκδικήσεις της Αργεντινής, να της απαντά ότι μόνη της τέθηκε εκτός συνεργασίας.

Το ζήτημα θα παραμείνει για καιρό στον αφρό. Η Αργεντινή βιώνει μια μακρά προεκλογική περίοδο και θεωρείται βέβαιο ότι το ζεύγος Φερνάντες-Κίρτσνερ που αντιμετωπίζει αρκετά προβλήματα στο εσωτερικό θα παίξει στο έπακρο το χαρτί του πατριωτισμού προκειμένου να επωφεληθεί στις προεδρικές εκλογές που έχουν προγραμματιστεί για τον Οκτώβριο του 2011.

Σε εποχές μάλιστα οικονομικής και ενεργειακής ένδειας, όσο υπάρχει πετρέλαιο τόσο θα ανεβαίνουν οι τόνοι και, ενδεχομένως, θα αυξάνονται και οι εστίες έντασης. Χαρακτηριστικό είναι, μεταξύ άλλων, το παράδειγμα του Μεξικού, το οποίο ανέθεσε πριν από μερικούς μήνες σε επιστημονική αποστολή τον εντοπισμό ενός μικροσκοπικού νησιού που του ανήκε παλιά και βυθίστηκε πριν από πολλές δεκαετίες.

Η τυχόν χαρτογράφησή του θα επιτρέψει στο Μεξικό να επεκτείνει την υφαλοκρηπίδα του και μαζί με αυτή τις πετρελαϊκές του δραστηριότητες. Είναι, όμως, δυνατό να μείνουν με σταυρωμένα χέρια οι ΗΠΑ, καθώς το χαμένο νησί υποτίθεται ότι βρίσκεται κοντά στα δικά τους χωρικά ύδατα;

Ο ΣΤΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ ΒΑΖΕΙ ΠΛΩΡΗ ΓΙΑ ΤΗ ΓΑΖΑ

ΕΘΝΟΣ

της Μ.ΨΑΡΑ

Tα πλοία της ελπίδας σαλπάρουν ξανά για τη Λωρίδα της Γάζα! Φορτωμένα με υλικά για την ανοικοδόμηση της κατεστραμμένης περιοχής, τα σκάφη από την Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Τουρκία θα φτάσουν στην πολιορκημένη γη, αυτή τη φορά για να χτίσουν με τους ηρωικούς Παλαιστινίους τα ισοπεδωμένα σπίτια τους.

Μαζί τους, ένα πολυεθνικό πλήρωμα που καταφέρνει να συνεννοείται, να συνεργάζεται και να επικοινωνεί υπέρ ενός κοινού σκοπού: την έμπρακτη αλληλεγγύη στον παλαιστινιακό λαό...

Δεν είναι η πρώτη φορά που τα πλοία του Free Gaza Movement θα προσεγγίσουν τη Γάζα. Τον Αύγουστο του 2008, 44 άνθρωποι από δεκατρείς χώρες, επιβαίνοντας σε δύο ελληνικά ψαροκάικα, έσπασαν για πρώτη φορά τη θαλάσσια πολιορκία της Γάζας ύστερα από σαράντα ένα χρόνια.

Ανθρωποι απλοί, χωρίς πολεμικά μέσα, με μόνο τους όπλο τη θέληση να σταματήσουν το άδικο, κατάφεραν να φτάσουν στη Γάζα και να δώσουν ανθρωπιστικό υλικό και συνάμα ψυχολογική στήριξη στους αποκλεισμένους κατοίκους της. Χιλιάδες Παλαιστίνιοι καλωσόρισαν το πλοίο στην προκυμαία και τα νερά του λιμανιού γέμισαν με νέα παιδιά που κολυμπούσαν γύρω του για να το συνοδεύσουν.

Ακόμη τέσσερις φορές, σκάφη του Free Gaza έσπασαν την απομόνωση της Γάζας. Αντιδρώντας το κράτος του Ισραήλ, κόντρα σε κάθε έννοια διεθνούς Δικαίου και Δικαίου της θάλασσας, διεμβόλισε το πλοίο «Dignity» τον Δεκέμβρη του 2008, απείλησε με βύθιση τον «Αρίωνα» τον Ιανουάριο του 2009 και κατέλαβε το ίδιο σκάφος τον περσινό Ιούνιο, οδηγώντας τα μέλη της αποστολής στις ισραηλινές φυλακές.

Απτόητοι

Αλλά όλα αυτά δεν πτόησαν τα μέλη του Free Gaza. Αντιθέτως, οι επιτυχημένες αποστολές του ενέπνευσαν και άλλα εγχειρήματα, που έσπασαν τον αποκλεισμό της Γάζας από τη στεριά, όπως πρόσφατα το Viva Palestina.

Τώρα ήρθε η ώρα, λένε, να κάνουν ένα βήμα παρακάτω: αυτή τη φορά, η πρωτοβουλία αναμένεται να είναι πιο στοχευμένη και αποτελεσματική από ποτέ.

Συγκροτώντας την ελληνική πρωτοβουλία «Ενα Καράβι για τη Γάζα» (www.shiptogaza.gr), οι «δικοί μας» ακτιβιστές συμμετέχουν στη διεθνή αποστολή που συντονίζεται από το «Free Gaza Movement».

Πλοία φορτηγά, θα μεταφέρουν οικοδομικά και άλλα άκρως απαραίτητα υλικά, ενώ θα συνοδεύονται από επιβατηγά στα οποία θα επιβαίνουν άνθρωποι που θα εκφράσουν με πράξεις την αλληλεγγύη τους στον μαρτυρικό και ηρωικό παλαιστινιακό λαό της Γάζας.

Πολιορκημένοι

Από στεριά, θάλασσα και αέρα

Από τον Ιανουάριο του 2006, που η Χαμάς κέρδισε τις δημοκρατικότερες -σύμφωνα με Δυτικούς, ανεξάρτητους παρατηρητές- εκλογές που έγιναν ποτέ στην Παλαιστίνη, η Λωρίδα της Γάζας, στη οποία συνωστίζονται περίπου 1,5 εκατ. άνθρωποι (με τα παιδιά να αποτελούν το 60% του πληθυσμού), ζει έναν ολοκληρωτικό αποκλεισμό από στεριά, θάλασσα και αέρα. Οι κάτοικοί της στερούνται όχι μόνο την ελευθερία, αλλά και τα πιο βασικά ζωτικά αγαθά και υπηρεσίες, όπως η διατροφή, το νερό, η υγεία.

Η Γάζα έχει μετατραπεί σε μια ανοιχτή φυλακή, επειδή οι κάτοικοί της δεν υποτάσσονται στις απαιτήσεις του Ισραήλ και των διεθνών προστατών του. Ο βάρβαρος αποκλεισμός της κορυφώθηκε με την πολεμική επίθεση του Ισραήλ τον Δεκέμβρη του 2008, που άφησε πίσω της 1.419 νεκρούς (926 πολίτες, μεταξύ των οποίων 326 παιδιά και 111 γυναίκες), 5.300 τραυματίες (περισσότεροι από τους μισούς γυναίκες και παιδιά), 2.114 κατοικίες εντελώς ισοπεδωμένες, 3.242 κατοικίες με ανεπανόρθωτες καταστροφές που τις κατέστησαν μη κατοικήσιμες, 15.000 κατοικίες με σοβαρές ζημιές και τεράστιες καταστροφές στις βασικές υποδομές της περιοχής (νοσοκομεία, σχολεία, δίκτυα κοινής ωφέλειας).

Αποφασισμένοι

«O,τι και να συναντήσουμε δεν θα κάνουμε πίσω»

Σήμερα, οι Παλαιστίνιοι της Γάζας επικοινωνούν με τον έξω κόσμο μόνο μέσα από τα λαγούμια που ανοίγουν όσοι αντέχουν. Το λιμάνι της Γάζας παραμένει «κατειλημμένο» από τα πολεμικά πλοία των Ισραηλινών που δεν αφήνουν ούτε τα ψαροκάικα να ανοιχτούν στη θάλασσα.

Αυτή τη στιγμή, ο μόνος τρόπος που έχουν οι φυλακισμένοι κάτοικοι να ξαναφτιάξουν τα σπίτια τους είναι να ψάχνουν τα σίδερα στα ερείπια των βομβαρδισμών, να κονιορτοποιούν τα απομεινάρια του μπετόν και να τα ενώνουν με το λιγοστό, πανάκριβο τσιμέντο που καταφέρνουν να περάσουν από τα λαγούμια της Ράφας.

Αυτό το «καθεστώς» θέλει να σπάσει η νέα νηοπομπή που θα φτάσει έως εκεί. Στόχος της ελληνικής αποστολής είναι να συμμετάσχει με ένα τουλάχιστον πλοίο, κατάλληλο για μεταφορά ανθρώπων και υλικών.

«Μετά το σπάσιμο του αποκλεισμού με τα πλοία μας, με τα οποία μεταφέραμε ανθρωπιστική βοήθεια, αποφασίσαμε να επιχειρήσουμε ξανά με μια νέα αποστολή, πολυεθνική, ριζικά αναβαθμισμένη, για το σπάσιμο της πολιορκίας.

Αυτήν την άνοιξη, ένας μικρός στόλος με σκάφη και επιβάτες από πολλές χώρες, θα πλεύσει και πάλι προς τη Γάζα, μεταφέροντας, κυρίως, υλικά ανοικοδόμησης και ζωτικής σημασίας υποδομών», λέει στο «Εθνος της Κυριακής» ο Γιάννης Καρυπίδης, μέλος του πληρώματος που συμμετείχε και σε προηγούμενες αποστολές.

«Οι περισσότεροι από εμάς ασχολούνται εδώ και χρόνια με το παλαιστινιακό πρόβλημα και θέλουν να βοηθήσουν όχι μόνο με μεταφορά ανθρωπιστικού υλικού, αλλά κάνοντας κάτι πιο ουσιαστικό. Το μόνο που δεν θα κάνουμε είναι πίσω. Ο,τι και να συναντήσουμε στον δρόμο μας θα φτάσουμε στη Γάζα», λέει.

Σύμφωνα με τα μέλη της αποστολής, οι προσφορές των Ελλήνων είναι πολλές και η κινητοποίηση είναι μεγάλη και στα υπόλοιπα κράτη. «Χρειαζόμαστε τη στήριξη όλων, για να μπορέσουμε να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για τους ανθρώπους αυτούς που μέσα από τα χαλάσματα καταφέρνουν να ζουν και να ελπίζουν», λένε. Στην ιστοσελίδα www.shiptogaza.gr, προτείνονται οι τρόποι με τους οποίους μπορεί κανείς να προσφέρει.

"ΜΟΣΑΝΤ-ΜΑΝΙΑ" ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΗ ΤΗΣ ΧΑΜΑΣ

Τα Νέα

ΠΡΩΤΑ τον νάρκωσαν με σουκινυλοχολίνη, μυοχαλαρωτικό ταχείας δράσεως το οποίο «μπορεί να προκαλέσει άμεση και προσωρινή αναπηρία», και έπειτα τον έπνιξαν φράσσοντας τις αναπνευστικές οδούς με ένα μαξιλάρι. Αυτό είναι το ιατροδικαστικό πόρισμα των αρχών του Ντουμπάι όσον αφορά τη δολοφονία του 50χρονου διοικητή της Χαμάς Μαχμούντ αλ-Μαμπούχ, ο οποίος βρέθηκε νεκρός στις 20 Ιανουαρίου στο δωμάτιο του ξενοδοχείου όπου είχε καταλύσει. Οι αρχές του εμιράτου ανακοίνωσαν επίσης πως υπό κράτηση βρίσκεται και τρίτος Παλαιστίνιος· άλλοι 26 ύποπτοι έχουν κατονομαστεί, οι οποίοι μπήκαν και βγήκαν στο Ντουμπάι με πλαστά ευρωπαϊκά και αυστραλιανά διαβατήρια. Οι αρχές του εμιράτου έχουν δηλώσει πως θεωρούν υπεύθυνη για τη δολοφονία τη Μοσάντ, αλλά το Ισραήλ επιμένει στην πολιτική της αμφισημίας. Χθες, ο υπουργός Εμπορίου της χώρας Μπενιαμίν Μπεν-Ελιέζερ δήλωσε πως, παρότι «δεν έχει ιδέα» ποιος σκότωσε τον Μαμπούχ, «η δολοφονία δείχνει στη Χαμάς πως κανένας άνθρωπός της δεν βρίσκεται στο απυρόβλητο».

Το θέμα έχει προκαλέσει κρίση στις σχέσεις του Ισραήλ με την Ευρώπη, όπως όμως επισημαίνουν οι «Τimes», στο Ισραήλ έχει προκαλέσει μια «Μοσάντ-μάνια» άνευ προηγουμένου: «Ποτέ άλλοτε δεν ήταν η Μοσάντ τόσο δημοφιλής στη χώρα· στα καταστήματα πωλούνται αναμνηστικά της υπηρεσίας και στην επίσημη ιστοσελίδα της γίνεται λόγος για επισκέπτες σε αριθμό ρεκόρ οι οποίοι ενδιαφέρονται να θέσουν υποψηφιότητα για πράκτορες».

ΝΕΟΣ ΜΑΚΑΡΘΙΣΜΟΣ ΜΕ ΟΡΟΥΣ ΤΕΛ ΑΒΙΒ

Ελευθεροτυπία

της Χ.ΠΑΝΤΖΟΥ

Η ισραηλινή κυβέρνηση, ανήσυχη για τις αυξανόμενες κριτικές, ιδίως μετά την έκθεση Γκόλντστοουν για εγκλήματα πολέμου στη Γάζα το Δεκέμβριο του 2008 και τις κατηγορίες για εμπλοκή στη δολοφονία στελέχους της Χαμάς στο Ντουμπάι, αναλαμβάνει νέα στρατηγική για τη «βελτίωση της διεθνούς εικόνας» της.

Φόνος στο Ντουμπάι

Στις 14 Φεβρουαρίου όταν άρχισαν να διαρρέουν οι ειδήσεις για πιθανή εμπλοκή της Μοσάντ στη δολοφονία στο Ντουμπάι, αναρτήθηκε στον ιστότοπο του ισραηλινού ινστιτούτου Reud έκθεση για τις απειλές που αντιμετωπίζει το Ισραήλ και τις νέες πολιτικές που πρέπει να υιοθετηθούν.

Η έκθεση του ιδρύματος, που διευθύνει ο Γκίντι Γκρίνσταϊν, πρώην σύμβουλος της κυβέρνησης, είχε ήδη παρουσιαστεί στις 31 Ιανουαρίου σε διάσκεψη για την εθνική ασφάλεια και προηγουμένως σε σύσκεψη του ισραηλινού υπουργικού συμβουλίου.

Με τίτλο «Η απειλή της Απονομιμοποίησης», δηλαδή της αμφισβήτησης της νομιμότητας των κυβερνητικών πολιτικών και δράσεων και της υπονόμευσης του κύρους του Ισραήλ, η έκθεση υποστηρίζει ότι σήμερα η χώρα αντιμετωπίζει συντονισμένη επίθεση.

Από τη μία από το «δίκτυο της αντίστασης», αποτελούμενο από πολιτικές και ένοπλες οργανώσεις όπως η Χαμάς ή η Χεζμπολάχ. Από την άλλη από το «δίκτυο της απονομιμοποίησης», όπου εντάσσει όλες τις εθνικές και διεθνείς οργανώσεις υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ισότητας ή της δικαιοσύνης, τις οποίες θεωρεί ότι «κινητοποιούνται για να αρνηθούν το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ».

Το «δόγμα ασφαλείας» που προτείνει ανάμεσα στα άλλα προβλέπει τη δημιουργία δικτύου «ατόμων και μη κυβερνητικών οργανώσεων (ΜΚΟ) που θα δράσουν εναντίον των ΜΚΟ που επιχειρούν να "απονομιμοποιήσουν" το Ισραήλ». Και καλεί την κυβέρνηση να «εντοπίσει και εστιάσει τις προσπάθειές της σε παγκόσμια κέντρα (όπως το Λονδίνο, το Τορόντο, η Μαδρίτη και η περιοχή του Κόλπου του Σαν Φρανσίσκο), σαμποτάροντας τους πρωταγωνιστές τους και "μπαίνοντας σαν σφήνα" ώστε να διχάσει τις διαφορετικές τους ομάδες».

Η λέξη «σαμποτάζ» αφήνει ελάχιστα περιθώρια «νομιμοποιητικής» χρήσης της και έχει σημάνει συναγερμό, καθώς στην πράξη καλεί τις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες να αναλάβουν δράση εμποδίζοντας τη νόμιμη άσκηση της ελευθερίας της έκφρασης σε ΗΠΑ, Καναδά και Ευρώπη.

Το νέο δόγμα

Οι συνέπειες έχουν ήδη φανεί. Από το Γενάρη τρεις ακτιβίστριες του Διεθνούς Κινήματος Αλληλεγγύης, που συνδιοργανώνει με ισραηλινές και παλαιστινιακές οργανώσεις τις εβδομαδιαίες μη βίαιες διαμαρτυρίες κατά του Τείχους, συνελήφθησαν στη Ραμάλα από τις ισραηλινές δυνάμεις.

Συγχρόνως ξεκίνησε η αντεπίθεση κατά των ισραηλινών οργανώσεων που τάσσονται υπέρ της δίκαιης επίλυσης του Παλαιστινιακού. Η ΜΚΟ Im Tirtzu («Κίνημα για την ενδυνάμωση των σιωνιστικών αξίων») κατηγόρησε σε έκθεσή της το αμερικανικό NIF («Νέο Ιδρυμα του Ισραήλ») ότι χρηματοδότησε ισραηλινές οργανώσεις οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν από τον δικαστή Ρίτσαρντ Γκόλνστοουν για να αποδοθούν στον στρατό «εγκλήματα πολέμου» στη Γάζα.

Αμέσως συστάθηκε κοινοβουλευτική υποεπιτροπή που θα εξετάσει το θέμα της ξένης χρηματοδότησης ισραηλινών ΜΚΟ, ενώ μέλη κάποιων από αυτές κλήθηκαν στις μυστικές υπηρεσίες για ανάκριση για πιθανή υπονόμευση των εθνικών συμφερόντων.

Το Ισραήλ εγκαινιάζει έναν νέο μακαρθισμό, επισημαίνει η Σάρα Λι Γουίτσαν, διευθύντρια Μέσης Ανατολής στο Human Right Watch, «καθώς γιγαντώνεται η αδιαλλαξία κατά των αντιφρονούντων».

Η παράλληλη καμπάνια του υπουργείου Εσωτερικών Υποθέσεων για να βελτιώσει τη διεθνή εικόνα της χώρας με τηλεοπτικά σποτ και φυλλάδια που προβάλλουν την «ειρηνοφιλία» της, τις οικολογικές της ευαισθησίες, ή τη νίκη της στην Eurovision το 1998, ήρθε στη χειρότερη δυνατή συγκυρία: όταν η παγκόσμια κοινή γνώμη και πάλι συζητά για τους φόνους της Μοσάντ.

ΦΟΒΟΥΣ ΓΙΑ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΣΤΟ ΝΤΑΡΦΟΥΡ ΕΚΦΡΑΖΕΙ Ο ΟΗΕ

tvxs.gr

Εκατοντάδες πολίτες ενδέχεται να έχουν χάσει τη ζωή τους στις συγκρούσεις που έχουν ξεσπάσει μεταξύ του στρατού του Σουδάν και των ανταρτών στην περιοχή του Νταρφούρ, δήλωσε σήμερα πηγή του ΟΗΕ στο Χαρτούμ.

Παρόλα αυτά, εκπρόσωπος του σουδανικού στρατού αρνήθηκε ότι λαμβάνουν χώρα συγκρούσεις στην ορεινή περιοχή Τζαμπέλ Μάρα και κατηγόρησε τους αντάρτες ότι επιτίθενται στους κατοίκους της περιοχής. Σύμφωνα με την πηγή του ΟΗΕ, ο πιο αισιόδοξος υπολογισμός θυμάτων είναι γύρω στους 140, ενώ ο πιο απαισιόδοξος αγγίζει τους 400.

Ο εκπρόσωπος του στρατού δήλωσε ότι δε σημειώνονται συγκρούσεις μεταξύ του στρατού και των δυνάμεων του κινήματος του Αμπντέλ Ουαχίντ Μοχάμεντ αλ-Νουρ, του ηγέτη της πτέρυγας του Απελευθερωτικού Στρατού του Σουδάν.

ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΝ ΕΝΤΟΝΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΤΩΝ ΜΜΕ

Τα Νέα

ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ότι τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης παίζουν καθοριστικό ρόλο για τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα έχει το 95,9% (!) των Ελλήνων παρά το γεγονός ότι οι πολίτες αμφισβητούν έντονα την αξιοπιστία των Μέσων Ενημέρωσης.

Αυτό προκύπτει από την έρευνα της εταιρείας Τothepoint για «ΤΑ ΝΕΑ» που πραγματοποιήθηκε σε πανελλαδικό δείγμα κατά τον μήνα Φεβρουάριο. Σύμφωνα μες την έρευνα τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης είναι από τους θεσμούς που εμπνέουν τη λιγότερη εμπιστοσύνη στους Έλληνες πολίτες, σύμφωνα με τη μέτρησή της μολονότι τα πολιτικά κόμματα, για παράδειγμα, χαίρουν ακόμη μικρότερης εμπιστοσύνης, σε αντίθεση με τον στρατό και την κυβέρνηση, που βρίσκονται ψηλά στην κλίμακα αξιοπιστίας. Ωστόσο, όταν τα ερωτήματα εξειδικεύονται σε συγκεκριμένες κατηγορίες Μέσων Ενημέρωσης, οι απαντήσεις ποικίλλουν.

Έτσι, σε όλες σχεδόν τις ερωτήσεις το ραδιόφωνο προηγείται ως το πλέον αξιόπιστο μέσο ενημέρωσης, ακολουθούμενο με μικρή διαφορά από τις εφημερίδες. Κοινός τόπος είναι επίσης η χαμηλή αξιοπιστία της τηλεόρασης, ενώ η μέτρηση για πρώτη φορά περιλαμβάνει στις ερωτήσεις της και το Διαδίκτυο. Εδώ παρατηρείται σαφής διαφοροποίηση μεταξύ των ενημερωτικών sites, που εμφανίζονται υψηλά στην εμπιστοσύνη του κοινού συγκριτικά με άλλα μέσα, και στα περίφημα blogs, τα οποία είναι ανώνυμα και κατατάσσονται στις πλέον αναξιόπιστες πηγές πληροφόρησης.